| |
| | Τα Μάγια |  | | | Καλή σου μέρα Διαφωτιστή , Καλή Χρονιά, στα μικρά και μεγάλα όνειρά σου, νομίζω ότι σήμερα με κέρδισες στα σημεία χρόνε μου.. | | |
[I]Ακολουθώ τα ίχνη σου[/I]
[I]τα ίχνη του νου...[/I]
[B]Σαν οφθαλμός, που αναγνωρίζει το φως
έτσι και τα πατήματά σου ,[/B]
[I]είναι ...
τόσο γνώριμα μέσα στην καρδιά μου[/I]
που με γεμίζουν επιστροφές
και άλλες τόσες αναστροφές
ατέλειωτες διαδρομές
καταστροφές....
[I]Όλα είναι σήμερα σε κίνηση
το δωμάτιο ακολουθεί τις στροφές του μυαλού μου
την ζαλάδα σου , το γέμισμα σου[/I]
Με σαρώνει , με αναγνωρίζει πάλι, αυτή η απανεμιά
με τσακίζει ,στα κιγκλιδώματα της μυστικής σου θύρας
[I]Εντός και εκτός οι ίδιες παράλληλοι
οι χρόνοι οι κατάλληλοι ,σε λάθος ιστορία[/I]
[I]Η ιστορία των μήλων , η ιστορία της Άβαλον που με κατατρέχει[/I]
Κι εσύ , πάντα στο ίδιο αμήχανο κάλλος, της θλίψης σου
να περιμένεις να λυθούν τα μάγια, του νοερού του κόσμου
[I]Για να εμφανιστείς και να αποκαλυφθείς
σαν έκτυπο ον να δημιουργήσεις επιτέλους αρχέτυπα ζωής
που τόσο σου έλειψαν όσο ζούσες...[/I]
Αιθέριο το Βασίλειο που κατοικείς Νεράιδα μου
με τέλεια διακόσμηση και ευταξία
η τέλεια αυταπάτη μιας αγάπης Χρυσής, που χάρισες στους δαίμονες..
[I]Το αστρικό σου φως χρόνια ξενυχτάς
και την τελειότητά σου χαρίζεις στην ανθρώπινη ατέλεια
πως να μη ακολουθήσω...[/I]
Πυκνοκατοικημένος ο κόσμος που κατοικείς
γεμάτος αλήθειες και ψέματα στην μετρική τους ισορροπία...
Σ' ακολουθώ , στο τέλμα σου
σ' ακολουθώ, στην αισθητική έκφανσή σου
στην αόρατη φυλακή σου...
[I]Στον κόσμο των ονείρων, θα σε ζω
και στον τόπο των δημαγωγών, θα σε διεγείρω[/I]
Πορφυρογέννητη χαρά, θα σε ποτίζω
αναδυόμενη φωτιά θα καταπιώ, στα σωθικά μου
για να σ' ανάψω μέσα στο σκοτάδι...
Ακολουθώ το χρώμα ,που διέγραψε η αμυχή πάνω στο κορμί μου
στο ατέλειωτο ερωτικό πάθος
στην κατηφόρα της σάρκας, που κυλήσαμε σε χρόνο ατιμώρητο
[I]Στο αιώνιο κρυφτό, της ατομικότητας που μας κατευθύνει
στο διηνεκές....[/I]
Εκεί θα σ' ακολουθήσω
εκεί ίσως πάλι να γυρίσω...
[I]-Κάπως έτσι τελείωνε η ιστορία William
που διάβασα στον Αρχαίο πάπυρο της ψυχής μου
και καθώς κατευθυνόμουν στον γκρίζο ουρανό, της αφιλοσόφητης δοξασίας μου
ένα χέρι με τραβάει δυνατά προς τα κάτω και μου φωνάζει δυνατά μια φωνή:[/I]
" Δεν είναι ώρα ακόμη για σένα"
[B]Και τότε άρχιζε να πέφτει σκοτάδι στη Θεοδρέμμονα γη
και άρχισε ο Μεσαίωνας....
[/B]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 9
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Ένα τυπογραφικό λάθος είμαι , που γεννήθηκε μέσα σε ανάποδες λέξεις | | | |
|
MARGARITA
01-01-2007 @ 09:15 | " Δεν είναι ώρα ακόμη για σένα"
Ευχή μου ο Μεσαίωνας να μην σε αλλάξει Άβαλον...
τότε ήταν που μ΄έκαψαν...είπαν πως ήμουν μάγισσα και έγινα για το ψέμα τους...θυμάμαι που αντιστεκόσουν...
Γουίλλιαμ θέλεις να αλλάξουμε θέση; να μιλάει σε μένα;
εσύ πάρε την Λίλιθ για παρέα σου...είναι μόνη αιώνες τώρα...
Χρονιά με αλήθεια Άβαλον και Γουίλλιαμ....την αγάπη μου
και στους δυο σας....σας γλυκοφιλώ ::hug.::
στην εξιστόρηση της ανάγνωσης του πάπυρου ::theos.:: | | Αγνή
01-01-2007 @ 09:51 | Αυτό που έγραψες...δεν μπορείς να ξέρεις
τι ξεκλείδωσε....
Μάλιστα, θεωρώ τόσο τραγικό να σε ερμηνεύει κανείς
......παράξενο, αν μπορούσα θα έκρυβα τα γραπτά
σου γιά να τα προφυλάξω από ανίδεους...
Μη με παρεξηγείς, όταν είμαι κουρασμένη, μιλώ
πολύ πιό σωστά, και τώρα είμαι πολύ. | | Ηλιαχτίδα
01-01-2007 @ 12:06 | Υπάρχουν άνθρωποι.......που έχουν διαβάσει το βιβλιο της ζωης και εχουν καταλάβει το νοημά του.........
Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με σώμα μισό.......και δινουν το άλλο μισο που τους έχει απομεινει για να χαμογελάσει κάποιος άλλος.........
Υπάρχουν άνθρωποι.......που η ψυχή τους ειναι η ιδια πολυτιμος πάπυρος... και θα επρεπε να προφυλάσεται απο όσους θεωρουν αυτον τον πάπυρο ανιδεο.........
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ avalon.......
η γραφη και οι σκεψεις σου πανεμορφες........
::xmas.:: | | Avalon
01-01-2007 @ 14:31 | Εγώ δηλώνω ανίδεος να με ερμηνεύσω και να με καταλάβω , όταν γίνει αυτό ,ίσως τότε να πάψω να γράφω για τις εσωτερικές καταδύσεις μου..Μαργαρίτα η Λίλιθ είναι καλή μας φίλη καμιά φορά την καλούμε στην Avalon στο στρογγυλό τραπέζι της ζωής και εξιστορούμε της εμμονές μας...
Αγνή πολύτιμες οι σκέψεις σου , αλλά νιώθω αναρμόδιος να απαντήσω, αυτό που θέλω να ξεκλειδώσει , είναι μόνο αγάπη και μια περισκοπική ματιά για τη ζωή που ζούμε , που θα ζήσουμε και που ζήσαμε κάποτε....Αγάπη για τη ζωή και για τον άνθρωπο...
Ηλιαχτίδα το βιβλίο της ζωής έχει γράμμτα παράξενα , έννοιες αλλοπρόσαλες , ο Πάπυρος γράφεται ακόμα...
Χρόνια καλά με ουσία σε όλους .Σας ευχαριστώ για την μουβέντα... William | | Avalon
01-01-2007 @ 14:42 | Τις εμμονές μας , γράμματα διορθώσεις της Avalon... | | agrampeli
02-01-2007 @ 05:29 | ::xmas.:: | | Βαγγέλης Γαλανόπουλος
03-01-2007 @ 14:35 | Μεγαλο αλλα το απολαυσα με πραγματικα πολυ καλο!! ::up.:: | | Νεφελοβάτης
01-01-2008 @ 20:55 | " Δεν είναι ώρα ακόμη για σένα"
.......
Δεν είναι ώρα ακόμα, γενικότερα ίσως, για σένα, για μένα, για όλους....
Κι είθε η ώρα μας να ρθει....
Καλό μας ξημέρωμα....
| | isidora
02-01-2008 @ 05:48 | Πορφυρογέννητη χαρά, θα σε ποτίζω
αναδυόμενη φωτιά θα καταπιώ, στα σωθικά μου
για να σ' ανάψω μέσα στο σκοτάδι...
Ακολουθώ το χρώμα ,που διέγραψε η αμυχή πάνω στο κορμί μου
στο ατέλειωτο ερωτικό πάθος
στην κατηφόρα της σάρκας, που κυλήσαμε σε χρόνο ατιμώρητο
Στο αιώνιο κρυφτό, της ατομικότητας που μας κατευθύνει
στο διηνεκές....
Εκεί θα σ' ακολουθήσω
εκεί ίσως πάλι να γυρίσω...
::hug.:: ::love.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
