| |
ηταν βραδυ κι ειχε κρυο
οταν μου πες ξαφνικα αντιο
ολα κυλουσαν ηρεμα μεχρι εκεινη τη μερα
ζουσαμε τις τελευταιες μας λιακαδες πριν αυτη την βροχερη Δευτερα
απο τοτε ακομα προσπαθω να καταλαβω
αν καπου εφταιξα και πρεπει τις ευθυνες μου να αναλαβω
μα δεν ξερω αν μπορω τωρα πια να σε προλαβω
τηλεφωνα με παιρνουν φιλοι και γνωστοι
με ρωτουν γιατι δεν ειμαστε πια μαζι
μου λενε δεν το πιστευουν
πως μοιαζει με κακογουστο αστειο
πως ειναι ψεμα οτι χωρισαμε εμεις οι δυο
και σαν κλεινω το τηλεφωνο
προσπαθω κι εγω να το πιστεψω
ποιος να το πιστεψει πως ζουμε χωριστα
γιναν ολα γρηγορα και ξαφνικα
εμεις που λεγαμε πως αγαπιομασταν βαθια
τωρα μοιραζομαστε κι οι δυο την μοναξια
ποιος να το πιστεψει πως ζουμε χωριστα
πως αλλες διαδρομες ακολουθουμε πια
εμεις που λεγαμε πως αγαπιομασταν βαθια
χωρισαμε μια κρυα βροχερη βραδια
θυμασαι πριν φυγεις μου πες συγγνωμη μα αλλο δεν μπορω
κατι με πνιγει θελω απ ολους και απ ολα ακομη κι απο σε να να εξαφανιστω
και με αφησες μονο χωρις να ξερω αν ποτε θα σε ξαναδω
ουτε δικαιολογια βρηκες για να μπορω τον κοσμο στα ματια να κοιτω
κι ακομη κανεις δεν πιστευει πως χωρισαμε εμεις οι δυο
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
