| |
| | Που είσαι ; |  | | | . | | |
Που είσαι ;
Τις νύχτες μου μετράω κι άδικα καρτερώ
και την ψυχή πουλάω στ’ αμίλητο νερό
εσένα περιμένω μην τύχει και φανείς
που τό ’χεις και ταγμένο με όρκο της τιμής.
# Δίπλα μου δεν είσαι, κι είμαι μοναχή
στο μυαλό μου είσαι, μα παντού σιγή. #
Με στόλισες μ’ ελπίδες, σαν μου ‘πες σ’ αγαπώ
και μόνο οι ρυτίδες, μου μείναν απ’ αυτό.
Άδικα σε προσμένω, δεν έχω επιλογή
το φως σου περιμένω, μα, δεν θα έλθει η αυγή!
# Στη σκιά δεν είσαι και παντού σιγή
στην καρδιά μου είσαι ανοιχτή πληγή. #
Ανείπωτη η θλίψη, μα κάνω υπομονή
πόσο μου έχεις λείψει μ’ αυτή σου την φυγή
θα έπαιξες στα ζάρια, του όρκου την τιμή,
δεν έφερες εξάρια και μ’ έχασες εκεί.
# Δεν ρωτώ που είσαι, κι είμαι μοναχή
κι ό, τι έχω είσαι : μια νεκρή ψυχή ! #
-.-
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
| | Δεν υπάρχουν φτωχές λέξεις... φτωχά λόγια υπάρχουν ! | | | |
|
Ηλιαχτίδα
04-01-2007 @ 07:08 | μια νεκρη ψυχή... ::yes.:: | | Dimitri Favvas
04-01-2007 @ 07:16 | Ντρέπομαι σου λέω, πίσω για να’ρθώ
ένα μόνο ξέρω, πως σε αγαπώ
έσπασα το βάζο, πάει το γυαλί
τ’άνθος της αγάπης, έχει μαραθεί
Άρχισες με τα θλιμένα σήμερα Χρήστο
| | άχρωμη πινελιά
04-01-2007 @ 07:28 | γράφε ό,τι σε κομματιάζει και σε χτίζει ξανά..
όχι ό,τι επιθυμεί ο καθένας
την καλησπέρα μου | | ΑΙΟΛΟΣ
04-01-2007 @ 07:48 | Έλα ντε Χρήστο..? Που να είναι..?
Κάπου στο αχανές και απείθαρχο άπειρο ίσως…
Ωραίο το γραπτό σου…
| | nicolas
05-01-2007 @ 03:56 | Πολύ συναίσθημα βγήκε εδώ...μάλλον καλύτερα πολλά συναισθήματα...μου άρεσε πολύ φίλε Χρήστο... | | ΠΡΩΤΑΡΗΣ
05-01-2007 @ 05:01 | "Με στόλισες μ’ ελπίδες, σαν μου ‘πες σ’ αγαπώ
και μόνο οι ρυτίδες, μου μείναν απ’ αυτό"
Η ελπίδα και η πίκρα, αντιμαχόμενα συναισθήματα...
Γιατί έφυγες;
Αραγε θα γυρίσεις;
"Που είσαι";
Υπέροχο τραγούδι φίλε Χρήστο.. | | agrampeli
05-01-2007 @ 05:25 | όμορφους στίχους κεντάς ::yes.:: | | Θεοδώρα Μονεμβασίτη
06-01-2007 @ 10:20 | Πολύ ωραίο. | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
