| |
Της ψυχής μου η ασκήμια
με έδεσε πάλι μαζί σου
για να μπορώ να ελπίζω
σε ένα χέρι βοήθειας
είναι ντυμένο με γύμνια
το αόρατο κορμί σου
ρωγμές στη σκέψη σκαλίζω
στο όνομα μιας απρόσιτης αλήθειας.
Γερασμένα ειδύλλια
πλέκω πάλι μαζί σου
στην αγκαλιά σου γυρίζω
με τραβάει η συνήθεια
από μισάνοικτη γρίλια
μάρτυρας γίνομαι της κάθε κίνησής σου
ζωή το φόνο βαφτίζω
στο όνομα μιας απρόσιτης αλήθειας.
Η καρδιά μου η αμφίβια
με έδεσε πάλι μαζί σου
για να πονώ να υποφέρω
μέσα σε αόρατα δίκτυα
σημαδεύω με ακρίβεια
στο μέλλον χάνονται τα ίχνη της βολής μου
πως είσαι ψέμα το ξέρω
σε έχω βαφτίσει αλήθεια.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
