| |
| | Υψωνω Τη Φωνη Μου |  | | |
Υψώνω τη φωνή μου, μέσα στη στενοχώρια
Υψώνω προσευχές, μα είναι γι' ανθρώπους προσβολή
Όλοι ακουμπάν' το χτες, την πρόσκαιρη ηδονή
Ταράζονται, αμαρτάνουνε, σωπαίνουν, σπάν' τα όρια
Ο αναστεναγμός μου είν' αίτηση γι' ακρόαση
Φεύγει απ' τα χείλη μου να φτάσει σ' άλλους γαλαξίες
Μέχρι ν' απαντηθεί, αλλόκοτη ενόραση
Δείχνει όνειρα αφθονίας με οξύμορες αξίες
Τα μάτια μου εξασθένησαν, με γέρασαν τα δάκρυα
Το σώμα μου κουράστηκε απ' τ' αναφιλητά
Οι αγαλμάτινες ψυχές φεύγουν απο τ' αγάλματα
Μάλλον θα φύγω πια και 'γώ πριν πιάσει παγωνιά
Πώς χαίρομαι, αγάλλομαι, σκοντάφτοντας σε κρίσεις
Ψάχνοντας να βρω τη ζωή στις πύλες του θανάτου
Βάζοντας φόβους στο μυαλό ενός αλαζόνα μάγου
Ξεσκίζω, ορίζω, ορίζομαι, όμως δεν έχω λύσεις
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 6
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
| | | |
|
annaΤi
08-01-2007 @ 05:54 | "Ο αναστεναγμός μου είν' αίτηση γι' ακρόαση [....]
Οι αγαλμάτινες ψυχές φεύγουν απο τ' αγάλματα [....]
Ψάχνοντας να βρω τη ζωή στις πύλες του θανάτου [....]
Ξεσκίζω, ορίζω, ορίζομαι, όμως δεν έχω λύσεις"
εξαίρετα σημεία, Γιάννη...
θα έλεγα πως δεν το χρακτηρίζει η "ροή του λόγου",
το χαρακτηρίζει σίγουρα όμως, η ένταση μιας αγανάκτησης...
Χρόνια σου καλά, για εχθές... ::yes.:: | | χρήστος
08-01-2007 @ 06:46 | Πώς χαίρομαι, αγάλλομαι, σκοντάφτοντας σε κρίσεις
Ψάχνοντας να βρω τη ζωή στις πύλες του θανάτου
Βάζοντας φόβους στο μυαλό ενός αλαζόνα μάγου
Ξεσκίζω, ορίζω, ορίζομαι, όμως δεν έχω λύσεις
καταπληκτικό Γιάννη, χρόνια σου πολλά κι από μένα | | MARGARITA
08-01-2007 @ 07:15 | Ξεσκίζω, ορίζω, ορίζομαι, όμως δεν έχω λύσεις
Τι να πω για τον στίχο σου...πάρα πολύ καλό το ποίημα σου!!!!
Χρόνια καλά να έχεις... | | AATON
08-01-2007 @ 09:55 | Φώναξε...μη σε νοιάζει ποιός θα ακούσει και ποιός θα ενοχληθεί...ξέσπασε!
Χρόνια καλλά Γιάννη! | | Spartinos
08-01-2007 @ 14:38 | ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::smile.:: | | fevroni
08-01-2007 @ 16:15 | Ωραίο, οικείο τέλος... | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
