|
| Μήπως ήσουν ένα όνειρο??? | | | Αφιερωμένο εξαιρετικά σε ένα φίλο που μας "αφησε" νωρίς.... Τίποτα ιδιαίτερο, απλά κάτι που ήθελα να μοιραστώ. | | [B]Και η πόρτα ανοίγει...Ακούγονται τα βηματά σου στο ξύλινο πάτωμα.Είναι δειλά , αργά, όπως η βροχή , όπως ο άνεμος. Σε νιώθω. είσαι εδώ.Σε αφουγκράζομαι μέσα στο σκοτάδι.Η ψυχή μου σε αναγνωρίζει. Κάθεσαι εκεί, δεν μιλάς, μόνο με κοιτάς.Με φροντίζεις, με σκέφτεσαι.Η καρδιά μου χτυπά. Οι λέξεις δεν μπορούν να βγουν από το στόμα. Τα χέρια μου τρέμουν. Δε μιλώ. Κανείς δε μιλά. Γιατί ΄΄ετσι ξέρουν πραγματκά οι ψυχές να επικοινωνούν, να μιλούν και λένε τα πάντα.Και ανοίγομαι σε σένα γιατί όλη σου η αγκαλιά εκπέμπει μια θέρμη, μια γλυκιά ζεστασιά.Τα χείλη σου ακουμπούν γλυκά το μέτωπό μου.Η μορφή σου με αποκοιμίζει σιγά σιγά... Βυθίζομαι στη δίνη του μυαλού σου και με παρασέρνεις μέσα του.Ξύπνησα και η πόρτα ήταν ανοιχτή. Μήπως ήσουν ένα όνειρο, μια παρηγοριά μέσα στη νύχτα??? Η πόρτα βροντά δυνατά. Ο αέρας φυσά στο δωμάτιο. Και εγώ μένω μόνη. Και ο χρόνος σταματά...[/B]
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 7 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
| "We were the lovers who strolled through green fields" | | |
|
~~ΤhΑlaSsAki~~ 08-01-2007 @ 07:28 | "Ο αέρας φυσά στο δωμάτιο"...
Κι έφτασε ως εδω Δώρα...Αλήθεια στο λέω...ανατρίχιασα... | | Ηλιαχτίδα 08-01-2007 @ 07:32 | κι η ανασα νεκρώνει....... ::yes.:: | | primavera 08-01-2007 @ 08:23 | Δώρα μου με συγκίνησες...
καμμια φορά ξέρεις οι ψυχές μπορούν να μας πούν πολλά
μέσα απο ένα όνειρο!!! | | AATON 08-01-2007 @ 08:50 | πανέμορφο, και δεν είναι κοπλιμέντο, το ενοώ ::smile.:: | | Spartinos 08-01-2007 @ 14:31 | ::up.:: | | MARGARITA 08-01-2007 @ 14:53 | Ανάγκη, ύμνος, νοσταλγία, μνημόσυνο, ελπίδα, αλήθεια;;;;;;
υποκλίνομαι στο συναίσθημα σου | | ΠΡΩΤΑΡΗΣ 09-01-2007 @ 04:23 | Εξαιρετική κατάθεση συναισθημάτων, μπράβο σου Δώρα.. ::smile.:: | | |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|