| |
Μ'ακλουθούσε πιστά σε κάθε μου βήμα
κι' ήτανε για μένα μια τέλεια συντροφιά
μα έφυγε από κοντά μου μια ημέρα
έτσι απρόοπτα και ξαφνικά.
Μέσα στην οδύνη βουτηγμένο
τόδα να σπαράζη μιαν αυγή
κι' έγινε η ψυχή μου ένα δάκρυ
καθώς άφηνε την τελευταία του πνοή.
Λίγο νερό δεν είχα τίποτ'άλλο
και του τόριξα μ'ελπίδα περισσή.
Στ'άδικα πήγαν και τα δάκρυά μου
μάταιη κι' η ελπίδα μου η κρυφή.
Φεύγοντας ακόμα μου χαμογελούσε
μεσ'απ' τούς πόνους του τους φρικτούς
κι'ίσα μέσα στα μάτια με κοιτούσε
προσμένοντας να το λυτρώσω απ΄αυτούς.
Δεν ήξαιρε πως κι' εγώ δεν ημπορούσα
κι' ας ήμουν ο δικός του ο Θεός
να βοηθήσω κι'εγώ δεν ημπορούσα
μα δεν το γνώριζε ο φτωχός.
Ημαστε φίλοι μα δεν τόθελε η Μοίρα
η φιλία μας να μείνη ζωντανή
τώρα μόνο μια θύμηση έχει απομείνει
απ'αυτή την πολύ πρόσκαιρη ζωή.
Γράφτηκε στις 17/6/78 για το σκύλο μου το Μαύρο που με αγαπούσε και τον αγαπούσα πάρα πολύ όταν ένα πρωί έφαγε φόλα και ήλθε κι' έπεσε στα πόδια μου εκλιπαρώντας βοήθεια μέχρι που ξεψύχησε.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
