| |
[align=center]πλένω με οινόπνευμα τα μάτια μου
πρέπει να μην σε ξαναδούν
ξυρίζω την ουσία του μυαλού μου με ανθόνερο
πρέπει να φέρω πιο γλυκές μέρες
σπάω τα κατάρτια στο γιαλό σου
πρέπει να φυσήξω εγώ τον άνεμο
γιατί έχεις παιδί να μεγαλώσεις
έχεις ένα κομμάτι της ψυχής σου....
πρέπει να του διαβάσεις παραμύθια
να του στρώσεις τον δρόμο με ροδοπέταλα
να γκρεμίσεις τις ανώμαλες επιφάνειες
μα πρώτα ας γίνουν τα βαφτίσια!
με κάλεσες νονά του!
στόλισα το δάκρυ μου και μοίρασα καραμέλες
γεύτηκα το λάδι
το έντυσα με διαμαντένια κρίνα
και του πέρασα το σταυρό!
μου ζητιάνευε λίγη τη θεία χάρη
κι γω απομακρυνόμουν βλέποντας στα μάτια του τη μοναξιά σου!
μα είχε ένα χαμόγελο
όπως το δικό σου...
είχε μέσα του ψυχή
μάλλον τη δική σου
είχε μέλλον να διαπρέψει
ίσως να γινόταν γιατρός
να άγγιζε την καρδιά μου
μήπως της έβαζε πέτσα...
ίσως μηχανικός
να άλλαζε πυστόνια και κυλίνδρους να τρεχε πιο γρήγορα μακριά σου!
τι βαθμούς όμως μπορεί να χει μια καρτέλα
με όνομα [I]Εγωισμός Αήττητος[/I]?
πόσο μοιάζετε στις ασπρόμαυρες φωτογραφίες!
κι όλο μεγαλώνει
κι όλο σε κατακτά!
πως να τα βάλω μένα μικρό παιδί!
πως να αντιμετωπίσω τον εγωισμό σου![/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
