Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Τ' ακοίμητα παιδιά της θλίψης
 Μια καλημεροκαληνύχτα... υπόσχομαι να το ξανακοιτάξω αύριο που θα σας διαβασωμελετησωσχολιάσω. τ΄ακοίμητο παιδί σήμερα νύσταξε...
 
Παραδίνομαι στ’ ακοίμητα παιδιά της θλίψης
Στην άφατη εμμονή μιας ατίθασης λήψης
Εκείνης που εκπνέει, αναστενάζει
Βρυχάται κι όλο με βουλιάζει
Ακούραστος δέκτης
Γίνομαι…
Κι ύστερα εκπέμπω…
Στραπατσαρισμένα σεντόνια
Πεταμένα στο πάτωμα
Χελωνίσια πατήματα ως το μπάνιο
Αργά, πολύ αργά…
Κενό, κενό…
Πολύς ο πόνος στο κενό.
Φωνές που τυπώνονται στο μαύρο μου ρούχο
Με μαύρο μελάνι
Και ουρλιάζουν ολόμαυρες σκιές…
Στο κολλημένο πάνω μου ρούχο.
Οι δικές μου τρελαμένες φωνές.
Των άλλων δεν τις αντέχω.
Όχι, όχι.
Δεν πάω πουθενά απόψε.
Λυγίζω, λυγίζω στο πουθενά.
Αφέθηκα μάτια μου
Αφέθηκα στη γλυκιά ανυπαρξία
Στην αυτοκαταστροφή των πάντων
Ακόμα και της αγάπης.
Δεν αγαπώ. Κανέναν δεν αγαπώ.
Έτσι έλεγε κάποτε κι εκείνος.
Ούτε το μικρό μου δεν αγαπώ.
Είμαι ένας άχρηστος.
Τώρα; Τώρα ξέρω.
Είμαι ολόιδια εσύ.
Το ένιωθα. Τώρα το ζω.
Το ζω που να πάρει!
Τ’ αφήνω να με ροκανίζει
δέρμα σκαμμένο
Οι κόγχες θλιμμένου κλόουν
Τα νύχια, τα δόντια από κίτρινα μαύρα
Μόνο ο καπνός του τσιγάρου μου αρμενίζει…
Καπνός και στάχτη το ταξίδι μου.
Δεν περισσεύει ούτε ένας αξιοπρεπής θάνατος.
Ούτε καν ένα ξημέρωμα
Για τ’ ακοίμητα παιδιά...



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 19
      Στα αγαπημένα: 3
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Κατακόκκινοι θρυμματισμένοι κρύσταλλοι
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
ΑΙΟΛΟΣ
08-01-2007 @ 17:34
Καπνός και στάχτη το ταξίδι μου.
Δεν περισσεύει ούτε ένας αξιοπρεπής θάνατος.
Ούτε καν ένα ξημέρωμα
Για τ’ ακοίμητα παιδιά...

Τα παιδιά τα νυχτοπούλια…
Πολύ όμορφο είναι Jeny…
Καλό ξημέρωμα…
marakos1948
09-01-2007 @ 00:42
::rol.::
TAS
09-01-2007 @ 00:49
Δεν μπορώ να το συγκρίνω με τίποτα άλλο..
Μα με τίποτα..

Παραδίνομαι κι εγώ στ’ ακοίμητα παιδιά
Βουβαίνομαι κοιτώντας τα στραπατσαρισμένα σου σεντόνια
Ακολουθώ τα χελωνίσια πατήματα
Πονάω στο κενό
καθώς τα ουρλιαχτά των ολόμαυρων σκιών
σμίγουν με τις τρελαμένες φωνές σου
Είμαι ένας άχρηστος
Δεν αγαπώ κανένα
Μόνο χώνομαι άδειος
Στις Θλιμμένες κόγχες των κλόουν
Όταν το ξημέρωμα πεθαίνει
Ανασαίνοντας τους εξαχνισμένους ίσκιους
Παρέα με τα’ ακοίμητα παιδιά
Μαζί σου
guesswho
09-01-2007 @ 01:46
Μαχαίρι το σημερινό σου και κόπηκα Τζένη.....
Φιλιά πολλά...
neyro
09-01-2007 @ 01:48
καλα εγω μετα απ'αυτο εγω εχω παθει κατι .....::lost.::
αν ειχαν top ten τα αγαπημενα μου αυτο θα ηταν το νουμερο ενα ! ::yes.::
την καλημερα μου και τα σεβη μου! ::smile.::
Δήμητρα
09-01-2007 @ 01:55
Τζενάκι..λατρεύω τη 'στραπατσαρισμένη' γραφή σου...
Το σημερινό σου υπέροχο πραγματικά!
Φιλιά πολλά φιλενάδα...
αυγουστης
09-01-2007 @ 02:53
Yπέροχο πραγματικά Τζένη! ::yes.::
annaΤi
09-01-2007 @ 03:01
κουκουβαγιοχελωνάκι... ::hug.:: φιλιά!
AceOfSpades
09-01-2007 @ 05:30
τζένη τζένη ίσως ένα από τα ωραιότερα σου ...

τρε μπιεν μα τον Τουτάτη...
agrampeli
09-01-2007 @ 05:53
πολύ πολύ ωραίο ::yes.::
ειρήνη
09-01-2007 @ 06:43
χαίρομαι που το διάβασα ..
Palioxaraktiras
09-01-2007 @ 08:47
Σου παει και η αυπνια Τζενη μου
Υπεροχο
justawoman
09-01-2007 @ 10:05
Αχ ρε Τζένη... από χθες που το διάβασα, κάθε που πάω να σχολιάσω... δε μου βγαίνει
Πάρε λοιπόν δυό φιλιά γι' αυτό το χείμαρο που μας παρέσυρε
και να ξέρεις ότι
"κι αυτό θα πέράσει"
::kiss.:: ::kiss.::
sorrowman
09-01-2007 @ 12:32
Σε Ευχαριστώ...
seizeTHEday
09-01-2007 @ 14:11
Υπέροχη η γραφή σου Τζενούλα...
::hug.::
Δύο αγκαλίτσες από εμένα!!
::hug.::
MARGARITA
09-01-2007 @ 14:28
Σε αγαπάω ψυχή μου...αγαπάω και για τις δύο μας ::hug.::
Χωρίς σχόλιο η κατάθεση σου...ξυπνάει μνήμες και θύμησες
Αστεροτρόπιο (Jeny)
09-01-2007 @ 15:47
Έτσι όπως άργησα άντε ν' απαντήσω στον καθένα σας τώρα. Σας ευχαριστώ όλους.
Τάσο μου θα ναι υπερβολή να στο αφιερώσω; στάθηκες η αφορμή να μου ξυπνήσεις θύμησες που λέει και το μαργαριτάρι μας. ::rol.::
TAS
09-01-2007 @ 16:27
Και να μη μου το αφιέρωνες εσύ Τζενάκι μου...το έχω ήδη οικειοποιηθεί...Στη συνείδησή μου...Και άντε τώρα βγάλτο απο κει...
ΠΡΩΤΑΡΗΣ
14-01-2007 @ 06:08
Εξαιρετικό Τζένη..

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο