| "Μιά ζωή σε γύρευα,
Να σε συναντήσω κρυφά
απ' του κόσμου τα βλέμματα.
Ήρθε η στιγμή, η ώρα.
Και κοίτα να δείς τι φονική ειρωνεία,
Βρήκες κι εσύ την ώρα να΄ρθείς
Είναι αργά τώρα πιά...αργά...
Τι θές από μένα? Πού ήσουν τόσο καιρό που σε είχα ανάγκη?
Γιατί τώρα? Γιατί?
Δεν μιλάς...Ε...
Σιωπή και πάλι σιωπή.
ʼσε δεν χρειάζεται να πείς τίποτα, καταλαβαίνω.
Θα μου πείς ότι είμαι το ταίρι της ψυχής σου,
το κομμάτι που έψαχνες να βρείς,
κι ότι είναι γραφτό να είμαστε για πάντα μαζί...
ʼργησες όμως...
ʼργησες...
Ο κόσμος γεμάτος από περιπτώσεις σαν και σένα
Από μαστουρωμένους που δεν ξέρουν τι θέλουν και λένε.
Και στο τέλος θέλουν ντε και σώνει να φορτωθούν σε μένα
Τι είμαι εγώ κοπέλα μου? Αποκούμπι?
Βαρέθηκα το ακούς? Βαρέθηκα...
Δεν μπορώ να αντέχω κάθε πονεμένη ψυχή, που ξεβράζει η θάλασσα και το ποτό της ανοίας τους."
Τι περίεργο.....
Τα λόγια αυτά τριγύριζαν στο μυαλό μου.
Όταν θα την δώ, αυτές ακριβώς θα ήταν οι λέξεις που θα έβγαιναν από τα χείλη μου.
Μέχρι και πρόβα στο καθρέπτη είχα κάνει
Και τις εκφράσεις μου είχα φορέσει σαν κάλπικο ρούχο.
Δεν θα είχε καμία ελπίδα.
Τώρα να 'μαι, μπροστά της, έτοιμος να της πώς αυτά που είχα τόσο καλά προετοιμάσει.
Και μαρμάρωσα...κερί που δεν λέει να λοιώσει...
Τι παράξενο?
Χάθηκα πάλι μέσα στα μάτια της. Ταξίδεψα και πάλι σε δυό μάτια θάλασσες και έγινα καράβι, γλάρος, αγέρας.
Δυό μάτια που με είχαν μαγέψει από την πρώτη φορά που την είδα.
Σαν μάγισες μου έριξαν το φίλτρο τους και με παγίδεψαν και πάλι.
Ποιός εγώ?
Σιωπή και πάλι σιωπή.
Και να τώρα, τα μεγάλα μάτια, θλιμμένα με κοιτούν και ψάχνουν απαντήσεις, σαν παιδί που θέλει να μάθει.
Ναι...έγω είμαι αυτός...Ο σκληρός μαχητής που θα αντιστεκόταν.
Χωρίς όρους.
Και η άρνηση έγινε έρωτας.
Και το όχι έγινε ναι.
Δεν θέλω να σε χάσω Αγάπη μου. Ποτέ.
Σ'αγαπώ.
Το ξέρεις...
Όπως ο ήλιος το πρωί. Όπως ο ουρανός την θάλασσα.
Πιό πολύ από την γή που πατώ και την ζωή μου ακόμα.
Σαν ανέμου χάδι, σαν ανθού ομορφιά.
Όπως το ρυάκι αγαπάει το νερό και τ' άηδόνι το τραγούδι.
Τι άλλο να σου πώ...
Παράδεισος τα χείλη σου, φωλιά η αγκαλιά σου.
Κάθε αυγή θέλω να την ζούμε μαζί, να ζωγραφίζουμε τα χρώματα πρίν τον ύπνο του σκοταδιού.
Δίχως εσένα, δεν θέλω να ζω.
Σ΄Αγαπώ.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | |
|