| |
[align=center]ΓΙΟΡΤΙΝΟ ΟΝΕΙΡΟ ΚΗΔΕΙΑΣ
Λευκό κελί θυμίζει απόψε
η σκέψη...
Ακούτε φίλοι μου;
Σήμερα χρίσαμε
καινούριο
Βασιλιά.
Χρυσή κορώνα του φορέσαμε
και
τον
ντύσαμε
με χλαμύδες
απο
πορφύρα.
Ελάτε όλοι στη γιορτή!
Άφθονο κρασί,
γυναίκες υγρές
μας
περιμένουν
να
κυληστούμε
στο χώμα
και
απλά
ηδονικά
να
ανταλλάξουμε
τα
υγρά μας...
Ένα συνεχόμενο αλισβερίσι απο καυτά φιλιά...
Όλοι έχουν έρθει στη γιορτή!
Ο Φαρισαίος
ο Τελώνης
η Μαρία
ο Ληστής...
Όλοι!!!
Ακούστε φίλοι μου!!!
Τα βιολιά
οι κιθάρες
παίζουν
για μας.
Χορέψτε τώρα που υπάρχει ακόμα καιρός.!
Κι
όταν
η γιορτή τελειώσει
θα είμαστε και πάλι άγνωστοι,όπως πριν,
όλοι άγνωστοι μεταξύ μας,
όπως πρέπει...
όπως πριν...
Κι
όταν
τελειώσει η γιορτή
και
με το καλό έρθει η επόμενη μέρα
θα χρίσουμε νέο Βασιλέα,
θα αρχίσουμε την ίδια γιορτή
κι
όμως
διαφορετική απο την προηγούμενη...
Αρχίζει λοιπόν το παραμύθι!
Κι
όταν
κοιμάστε
ακόμα
βλέπετε όνειρα...
Όνειρα με δόλο!!!
Όταν,
αυτόν που παρηγορήσατε την προηγούμενη βραδιά,
στον ύπνο σας
τον
χτυπάτε
με ένα καυτό μαχαίρι
πίσω στη
πλάτη...
Και
χαίρεστε
για
αυτό.!
Τα δάχτυλα σας τρέμουν,
τρέμετε στη σκέψη να σκοτώσετε.
Κι
όμως θα θέλατε
να
δείτε
το τρομαγμένο βλέμμα
αυτού
που
σκοτώνετε.
Την προήγουμενη
βραδιά
δώσατε όρκους
και
την άλλη
απλά
ξεχάσατε
να
πείτε
τα λόγια
του
γνωστού σας
ρόλου.
Μια καινούρια ημέρα ξεκινά...
Η γλάστρα που έχεις
στο παράθυρό σου
κοιτάζει
μουντή
την
καθημερινότητά σου.
Δεν βλέπει κάτι καινούριο
που
να
σε
έχει
αλλάξει.
Προσκολλημένος στο παρελθόν
ψάχνεις σημάδια
για
να
γυρίσεις πίσω
στα
γνώριμά σου μονοπάτια.
Κι
αρχίζεις να ζωγραφίζεις
πάνω σε χάρτινους καμβάδες
με
μια
πένα...
Προσπαθώντας τί;
Ούτε κι εσύ ο ίδιος
γνωρίζεις
τί...
Την άλλη μέρα στη κηδεία
ήταν όλοι εκεί...
Φίλοι
γονείς
αδέρφια...
Όλοι
κοιτούσαν πικραμένοι το
τέλος σου.
Κι
όταν η κάσα άνοιξε
όλοι
μείναν
χωρίς
φωνή.
Είχες ένα χαμόγελο,
γαλήνιο
και
ειρωνικό συνάμα.
Σαν να γελούσες
στον
Τύπο
Με
Τα
Μαύρα.
Κι η επόμενη μέρα κύλησε
όπως
πάντα...
Χθές σε θάψανε.
Σήμερα σε ξέχασαν.
Κι
όταν
τέλος
ξυπνάς βλέπεις
πως όλα ήταν ψέμα
σαν ταινία
που είχε κακό σκηνοθέτη...
Ή
μήπως το ψέμα
κύλησε
σαν στίχος
πάνω στις
ράγες
της αλήθειας
σου...
πάνω στις ράγες της αλήθειας σου...
Ααααα!!!
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
