| Το φεγγάρι ήταν πάλι κοντά
και χρώμα άνοιξης γέμιζε το τοπίο,
τα αστέρια έκαναν σ’ εμένα συντροφιά,
τώρα που μακριά πια είμαστε κι οι δύο.
Το φως έκανε αντανάκλαση στη θάλασσα,
όταν ένα ψαράδικο τάραξε τα νερά,
κι αμέσως χρώματα άλλαξε το φεγγάρι,
που άρχισαν να χορεύουνε ξανά.
Κι όταν σταμάτησαν να τρέχουνε στο κρύο,
μου θύμισαν εικόνες και των δύο,
που καθόμασταν μια νύχτα σαν κι αυτή
και κοιτούσαμε ετούτο το τοπίο.
Μα ήρθε η ώρα το φεγγάρι να κρυφθεί
και τα αστέρια να χαθούνε από τη γη,
όπως ο ήλιος τώρα βγαίνει με χαρά,
έτσι κι η ώρα αυτή γεμίζει μοναξιά...
...την ώρα του φεγγαροβασιλέματος.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|