Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Λύτρωση
 Δύσκολη νύχτα αυτή που πέρασε....
 
Κοντεύουν μεσάνυχτα…

Κοιτάζω τον εαυτό μου στον καθρέφτη…
Προσπαθώ να διακρίνω και να ορίσω τη μορφή μου
μέσα στο σκοτάδι..
Προσπαθώ να δω [I]αυτό που θα ήθελα να γίνω[/I]!..
Φαντάζομαι την ψυχή μου ν’αδειάζει απ’όλα,
να γίνεται λευκή σαν πανί
που πάνω του θα κεντήσω προσεκτικά
άλλες ελπίδες
και θα υφάνω άλλα όνειρα…
Κουράστηκα πια απ’τις αυταπάτες
που αδιάκοπα με νανουρίζουν!..
Απ’τις κίβδηλες ελπίδες
που ταλαιπωρούν την ύπαρξή μου!..
Τόσα χρόνια τώρα, οι ίδιες ατέρμονες στιγμές,
εφιαλτικά βαλμένες σε επανάληψη!..
Οι αλλαγές δε με επισκέπτονται,
κυκλοφορούν γύρω μου, δίνουν ευκαιρίες,
αλλά εμένα και κάμποσους άλλους
μας αποφεύγουν συστηματικά!..
Τα μάτια μου δεν έσμιξαν με το φως
κι ούτε έζησε ποτέ σ’αυτά η ποίηση!..
Ερωτεύτηκα τη θλίψη σου κι αυτή πιστά
ήρθε ξανά κοντά μου, αναγνωρίζοντας
στο πρόσωπό μου μια παλιά της γνώριμη...
Κι ούτε τα φιλιά σου μπορούν να ξεπλύνουν
την πίκρα που ανεβαίνει ως το στόμα..

Ξημερώνει…
Ακόμα μια μέρα που αμέτρητοι λογισμοί μου
προσμένουν
-τι άλλο;- τη λύτρωση…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα,Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Πεζά
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ως τα χαράματα... γίνονται θαύματα...!
 
Ηλιαχτίδα
12-01-2007 @ 02:55
ουφφφφφ...............λες και βγηκε απο μεσα μου...
Spartinos
12-01-2007 @ 03:44
Ξημερώνει…
Ακόμα μια μέρα που αμέτρητοι λογισμοί μου
προσμένουν
-τι άλλο;- τη λύτρωση…
ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::smile.::
Αστρογιογγι
12-01-2007 @ 04:26
Απιστευτα δυνατο!!!
εξοχο...τελειο
fevroni
12-01-2007 @ 04:40
Λες:
Τόσα χρόνια τώρα, οι ίδιες ατέρμονες στιγμές,
εφιαλτικά βαλμένες σε επανάληψη!..

μετά λες:
Οι αλλαγές δε με επισκέπτονται,
κυκλοφορούν γύρω μου, δίνουν ευκαιρίες,
αλλά εμένα και κάμποσους άλλους
μας αποφεύγουν συστηματικά!..

και τέλος λες:
Ερωτεύτηκα τη θλίψη σου κι αυτή πιστά
ήρθε ξανά κοντά μου, αναγνωρίζοντας
στο πρόσωπό μου μια παλιά της γνώριμη...

Δεν είναι λίγο νομοτελειακό πως άμα ερωτευόμαστε θλίψεις θα είμαστε θλιμένοι; Οι ευκαιρίες υπάρχουν αν δε σηκώνουμε το κεφάλι μας στο φως είναι αποκλειστικά δική μας ευθύνη καλή μου...και δεν το λέω ως βολεμένη ή ως μια χαρά τώρα....πέρασα κι εγώ πολύ δύσκολα κ αυτή που σου γράφω παραπάνω είναι η αλήθεια μου...Την καλημέρα μου!
Χρίστος Κ.
12-01-2007 @ 04:58
Μια χαρά είσαι. Αφού ερωτεύτηκες
Δεν μπορείς τώρα ποια να ξεφύγεις
Ραδάμανθυς
12-01-2007 @ 05:28
Μελαγχο-λυτικο... ::love.::
MARGARITA
12-01-2007 @ 07:34
Την λύτρωση κοινώνησα στη κιβωτό μου σαν δεν άντεχα
να μην με βλέπω στον καθρέφτη μου..... ::smile.::
justawoman
12-01-2007 @ 12:12
...........
::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο