| |
Ηλιαχτίδα
13-01-2007 @ 00:56 | τι καλα που θα ήταν στην πολη να φαινονταν και τ αστερια... ::smile.:: | | CHЯISTOS P
13-01-2007 @ 04:09 | Τον πόνο σου αγρίκησα γλυκό μου περιστέρι
το χθεσινό το δειλινό να πέφτει σαν αστέρι
Όμως δεν το φαντάστηκα πως ήτανε δικό σου
και μια ευχή δεν έκανα γι αυτό το ριζικό σου
Άν χρειαστεί κορίτσι μου, γοργά με μια ανάσα
θα γίνω ο πρώτος πλοηγός στον πύραυλο της ΝΑΣΑ
που θάρθει στο αστέρι σου τον πόνο ν' ανταμώσει
Και στης καρδιάς τις πικρές σου λίγη χαρά να δώσει
Μα όμως δεν θα χρειασθεί να μπω σε αυτόν τον κόπο
Για να σου κλείσω τις πληγές, έχω κι άλλον τρόπο.
Με μια μου λέξη στοργική, να, σαν να λέμε -"Γειά σου !"
Να αισθάνεσαι, παρήγορα, πως βρίσκομαι κοντά σου
Καλημέρα σου Αριάδνη,
πολύ τρυφερό και πονετικό το όμορφο ποίημά σου !
| | deti
13-01-2007 @ 05:38 | Πολύ πολύ γλυκό! ::smile.:: | | Spartinos
15-01-2007 @ 14:19 | έτσι κι ο δικός μου ο πόνος
σε ενα αστερι κατοικεί...
ΥΠΕΡΟΧΟ ΑΡΙΑΔΝΗ
ΠΑΝΤΑ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΟ ΞΕΡΕΙΣ ::up.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
