| Αστροφεγγιά που τις καρδιές
γλυκά τις ημερεύεις
για μια βραδιά και μένα δες
μη φεύγεις, μη στερεύεις.
Το δρόμο μου τον ξέχασα,
ξεστράτησαν οι σκέψεις
και το μυαλό μου έχασα,
μα συ θα με πιστέψεις.
Για μιαν αγάπη που έχει μείνει
σαν έν΄ αστέρι που τρεμοσβήνει,
όλο σκοτάδι βρίσκετ΄ εμπρός μου,
παραπατάω κι η νύχτα εχθρός μου.
Αστροφεγγιά μου μακρινή
για κοίτα με στα ίσα,
στον ουρανό παντού καπνοί
με πνίγουνε με λύσα.
Τα όνειρά μου γίνανε
θολά μ΄ αστέρια μαύρα
που σβήσανε και μείνανε
φαντάσματα στην αύρα.
Για μιαν αγάπη που έχει μείνει
σαν έν΄ αστέρι που τρεμοσβήνει,
όλο σκοτάδι βρίσκετ΄ εμπρός μου,
παραπατάω κι η νύχτα εχθρός μου.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|