| Ήρθες σαν δροσοσταλιά
στο διψασμένο κάμπο.
Ροδόσταμο η ανάσα σου,
η ύπαρξή σου τόση δα.
Ο χτύπος της μικρή σου καρδιάς,
χτύπος ζωής για όλους εμάς.
Μες το χειμώνα μου ανεμώνα.
Αστέρι που φεγγοβολά, σ’ ότι απόμεινε για μένα
Στου κόσμου την απέραντη ερημιά.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|