| Ήρθες σαν δροσοσταλιά
στο διψασμένο κάμπο.
Ροδόσταμο η ανάσα σου,
η ύπαρξή σου τόση δα.
Ο χτύπος της μικρή σου καρδιάς,
χτύπος ζωής για όλους εμάς.
Μες το χειμώνα μου ανεμώνα.
Αστέρι που φεγγοβολά, σ’ ότι απόμεινε για μένα
Στου κόσμου την απέραντη ερημιά.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|