| |
Που να ‘σαι απόψε που οι ώρες μου με λιώνουν
Κι όσα κι αν ζω μοιάζουν με θέατρο σκιών
Όλοι οι δρόμοι μου στην πόρτα σου τελειώνουν
Μα εσύ δεν είσαι, πάλι λείπεις, είσαι απών…
Που να ‘σαι τώρα που δεν μου ‘μεινε τσιγάρο
Κι άδικα ψάχνω μες τη νύχτα για φωτιά
Ένα σου χάδι νοσταλγώ για να σου πάρω
Μα δεν ανοίγεις, δεν υπάρχεις κι είναι αργά…
Είναι αργά κι εγώ τσακάλι μες τους δρόμους
Την μυρωδιά του έρωτα σου ακολουθώ
Σέρνομαι μόνος και γυμνός στους υπονόμους
Αυτού του κόσμου που μου πνίγει το λαιμό…
Που να ‘σαι απόψε που τα μάτια μου ραγίζουν
Κι ότι κι αν ζω είναι αδιάφορα κενό
Κόβουν ξυράφια τον καιρό μου και αρχίζουν
Οι ίδιοι πόνοι που μουδιάζουν το μυαλό…
Που να ‘σαι τώρα που οι λέξεις δεν μου φτάνουν
Να περιγράψω πόσο νιώθω μοναχός
Θέλω να φύγω να χαθώ, μα θα με ψάξουν
Όσα μαζί σου έχω ζήσει δυστυχώς…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
