stixoi.info: Μεγαλώνοντας

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	131547 Τραγούδια, 269630 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Μεγαλώνοντας

χεχε...

Σιωπούν όλα στο άγγιγμα της δροσιάς
ανεμίζουν τα μαλλιά σου, που τ' ανακατεύει ο αγέρας
άνοιξα το παράθυρο να μπει η αγάπη
μα χάθηκε στο φως μιας άδικης ημέρας

τι κι αν το στόρι μένει ανοιχτό κάθε μέρα
το φως γλιστρά και φεύγει σαν επισκέπτης
στου σκοταδιού τις χαρακιές βρίσκω το χαμένο μου αίμα
και παίζω παιχνίδια που εσύ δεν ξέρεις

με καταδίκασαν σε ισόβια βασανιστήρια
στου έρωτα τα κελιά έβαψα κόκκινα τα κτίρια
ζωγράφιζα από μικρή παιδιά που κλαίνε
και μια καρδιά, σκισμένη στα δυο....


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Εγώ και η άβυσσος μου Κατηγορίες Έρωτας & Αγάπη,Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κακοποίηση, οικοπεδοποίηση, τσιμεντοποίηση... Τόση πολύ ποίηση σε μια τόσο πεζή ζωή...

ΑΙΟΛΟΣ 18-01-2007 @ 16:02	Ομορφο και μελαγχολικό Εβίτα... Καλό σου βράδυ... ::smile.::
mikrimagissoula 18-01-2007 @ 16:29	άνοιξα το παράθυρο να μπει η αγάπη μα χάθηκε στο φως μιας άδικης ημέρας Μου άρεσε πολύ... ::yes.::
Ηλιαχτίδα 19-01-2007 @ 00:53	ομορφο Εβιτα μου. Καλημερα ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο