Καταλαβαίνω
προσπερνώ
πηγαίνω.
Αντιβοώ
κατηγορώ
και μένω
στον πυρετό
να σε κοιτώ
ν’ αμύνεσαι.
Να με κοιτάς
να με κρατάς
ν’ απομακρύνεσαι.
Ν' αναζητάς
της ερημιάς
αντίδοτα,
στα σκοτεινά
τα μακρινά
τ’ ανήλατα.
Και μοναχή,
σαν ιαχή
πολέμων άλλων,
των εποχών
των προσευχών,
των αντιλάλων.
Καταλαβαίνω
αντιβοώ
και μένω
να σε ζητώ
να σε κοιτώ ,
χαμένο.
