| Είναι φορές που αναρωτιέμαι
Πως τους αντέχω και ακόμα κρατιέμαι.
Η πολιτεία δεν υπάρχει,
Και η παιδεία φωτιές ανάβει.
Όνειρο είχαν οι πρόγονοί μας,
Να είναι πρώτη η φωνή μας.
Μα μίση και πάθη αυτά κυβερνούν.
Τον κόσμο μας βλέπουν, μαζί μας γελούν .
Θέλουν να γίνουν όλοι σπουδαίοι.
Νομίζουν πως τα ΄χουν και είναι ωραίοι.
Δικαίωμα ψήφου παραχωρούν,
Στα δύσκολά όμως αδιαφορούν.
Και το όνειρο που ΄χαν οι πρόγονοί μας,
Στον άδη βουλιάζει και είναι ντροπή μας.
Μίση και πάθη αυτά κυβερνούν,
Τον κόσμο μας βλέπουν, μαζί μας γελούν.
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 3 Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | |
|