Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271241 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Memento Mori
 Αφιερωμένο στους Λυκανθρώπους, στη Γοτθική Πύλη και στους Γητευτές Του Φεγγαριού...
 
Έτσι ξαφνικά… Η γη γύρισε ανάποδα…
Το μέσα βγήκε έξω… Το έξω μέσα… Τα έγκατα έγιναν πλάση… Η πλάση στάχτη… Κι ο ήλιος τρέχει… Μια μαύρη τρύπα ορμάει προς τη Δύση…
Λαχανιασμένος κι εγώ… Με πορεία προς τη Δύση, προς το φως, προς την άκρη του κόσμου… Ξοπίσω μου η λάβα, χείμαρρος, πεσμένα δάκρυα, στα κλωνάρια φυτρώνουν αρπακτικά, εμφύλιος φόβων, ονείρωξη…
Το φως με πλησιάζει… Η άκρη του κόσμου γαρνιρισμένη ελπίδες… Οι πελαργοί σέρνονται… Ένα σμήνος από φίδια πετά κι αυτό προς το φως. Η σελήνη πέθανε… Οι Άγγελοι κοιμούνται… Οι Δαίμονες χαμουρεύονται… Κομμάτια πάγου οι ανάσες μου φλέγονται…
Έφτασα… Ένα φως στην άκρη του κόσμου… Ένας ήλιος δειλός… Απέναντι το κενό… Ο ουρανός γεμάτος ηφαίστεια, κόκκινη λάβα πέφτει, σαν βροχή από αίμα, πάνω στη θλίψη… Ένα βήμα πριν το κενό… Στην άκρη του κόσμου… Αν δύσει ο ήλιος εδώ, θα δύσει παντού… Κράτα γερά…
Ο ήλιος έφυγε… Τον κατάπιε η γη…
Σταμάτησα να κοιτάζω τον ορίζοντα… Χαμηλωμένο βλέμμα, προς το κενό… Κύματα φτάνουν στα πόδια μου, μεθυσμένες νεράιδες με πλησιάζουν… Γοργόνες με σώμα γυναίκας και πόδια σαύρας… Θέλουν να με καλωσορίσουν στην καινούρια μου “ζωή”…
Αμήχανος, εγκλωβισμένος, φοβισμένος…
Και ένα έντονο ματωμένο ερωτηματικό πίσω από τα μάτια μου…
Γι’ αυτό πούλησα τη ψυχή μου;
Γι’ αυτό έχασα την ευκαιρία να ζήσω;

Το Φως στην άκρη του κόσμου…
Το Ψέμα στην άκρη του κόσμου…
Ζωντάνεψε το Παρελθόν…
Αναπόλησε το Μέλλον…
Ζήσε την Επιβίωση…
Αφιερώσου στο Τίποτα…
Γιάτρεψε το Πάντα…
Μη με προκαλείς…
Και… Θυμήσου τον Θάνατο…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 8
      Στα αγαπημένα: 2
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Η Ειλικρίνεια Είναι Η Μοναδική Μου Δικαιολογία...
 
ΓιΟΥΛΗ_Τ
21-01-2007 @ 17:19
Γαμάτο μήπως?
Αληθινό ίσως?
Τρελό ίσως?
Όταν η λογική πρέπει να έχει αυτή τη μορφή..
Την παρανοική.
Άπιαστο παρανοικό πουλί η ψυχή.
Δεν πιάνεται όταν βλέπει το αληθινό.
Αγνή
21-01-2007 @ 21:06
Μπλακ, όμορφα.
Ηλιαχτίδα
21-01-2007 @ 23:58
καλοοο.... πολυ καλο ::smile.::
agrampeli
22-01-2007 @ 04:17
πολύ πολύ καλό ::yes.::
storm
22-01-2007 @ 08:53


Εκεί στο σχόλιο θα συμπλήρωνα...
και στους Γητεμένους της ζωής...

Βιωμένη παράνοια...
Πορεία αλήθειας...
Έντονη αναζήτηση....


αγαθομανής και επιπολαία
22-01-2007 @ 10:27
Όντως αντέχεις... ότι και να σου πω, είναι λίγο, σου εύχομαι ν' αντέχεις πάντα, αστραπή στη νύχτα ο σουγιάς σου.
justawoman
22-01-2007 @ 14:53
Ξέρεις να πλάθεις τη φρίκη
και να βγαίνεις από μέσα ατσαλάκωτος!
Μια καυτή γεύση από κόλαση;;; ή δείπνο με τις Ερινύες?
Γράφεις φίλε μου!
Spartinos
22-01-2007 @ 15:01
πολυ καλο ::smile.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο