stixoi.info: Τι πάει να πει αντέχω (επανάληψη)

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	133504 Τραγούδια, 272285 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Τι πάει να πει αντέχω (επανάληψη)

γιατί...οι καινούριες δημιουργίες πονάνε ακόμα. Αφιερωμένο σ' όσους δεν άντεξαν...

Κι αν έφτασα ως εδώ
φεγγάρια να μετρούν τις αντοχές μου,
στιλέτα να κόβουν τους ήλιους μου...
πάει να πει αντέχω.

Απόρθητη λαχτάρα το κενό μου.
Γλιστράει απ' τα δάχτυλα υγρό, καυτό.
Κι αν έφτασα ως εδώ
βαραίνει το μυαλό, δεν ξαποσταίνει.
Αντλία που γυρνά ασταμάτητα
με παρασέρνει..
Κι όλο ξεγυμνώνει, κουρελιάζει
μα δεν έχει τέλος αυτή η φορεσιά.

Τι πάει να πει αντέχω;
Πόσα ράμματα χωράει ένα κορμί;
Πεπερασμένα..
Να 'τανε κορμί και το μυαλό.
Σώμα μισό η ψυχή.
Δε θα 'φτανα ως εδώ.

Κι οι θεωρίες σκισμένα χαρτάκια
σ' ένα κολλάζ σοφισμάτων.
Λογοπαίγνια γελούν τα θέλω.
Σκανταλιάρικα παιδιά ξεγελούν
τα «ξέρω».
Και ξεκαρδίζονται στα γέλια.
κοιτώντας σε στα μάτια.

Κοφτερή λεπίδα το φευγιό μου.
Πλησιάζω στην κόψη και φοβάμαι τον πόνο.
Παροπλίζω την ελπίδα.
Κι αν έφτασα ως εδώ
πάει να πει αντέχω.
Κόβω φέτες τους ύπνους μου,
δροσίζω το λαιμό μου.
Απόρθητο λιμάνι το κενό μου.


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 14 Στα αγαπημένα: 0


		Ταξινόμηση
	Συλλογή Η αναβάθμιση της μνήμης αργεί, αργεί, αργεί....κι επαναλαμβάνεται Κατηγορίες Συναισθήματα - Εικόνες Ομάδα Ελεύθερος στίχος - Ποίηση

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/

Ηλιαχτίδα 23-01-2007 @ 01:59	Ποσα ράμματα χωράει ενα κορμι.... υπεροχο γλυκιά μου. Καλη σου μερα ::hug.::
ΤΟΞΟΤΗΣ 23-01-2007 @ 02:09	Καλημέρα Τζένη, Απόρθητο λιμάνι το κενό μου................................... Μεγάλη μπουκιά φάε μεγάλη κουβέντα μην πεις....................... αυτό στην πρώτη εκδοχή. Στην άλλη σιωπώ. ::love.::
Τσακίρη Χαρά 23-01-2007 @ 02:48	Αυτη η απόρθητη λαχταρα και το λιμανι του κενου σου.... ελπιζω καποτε να βρουνε τον "κατακτητη" τους........ Την αγαπη μου κουκλι μου..... πολυ σε πεθυμησα.... ::hug.:: ::love.::
marakos1948 23-01-2007 @ 02:51	να δείς το δικό μου κορμί πόσα ράματα έχει,..αλλά επουλωθηκαν με τον χρόνο.. ::wink.::
αυγουστης 23-01-2007 @ 03:39	Κόβω φέτες τους ύπνους μου, δροσίζω το λαιμό μου. Απόρθητο λιμάνι το κενό μου. Kαλημέρα Τζένη! Πολύ δυνατό! ::yes.::
« Ακρόνειρο » 23-01-2007 @ 04:13	" Πόσα ράμματα χωράει ένα κορμί; " Πάντως σίγουρα πάνω από 60. Διότι τόσα έχω στην πλάτη και χωράει κι άλλα.. Υπέροχος στίχος. Με άγγιξε λόγω βιωμάτων! Καλή σου μέρα.
nicolas 23-01-2007 @ 05:57	Πολύ ωραία γραμμένο...μου άρεσε...
agrampeli 23-01-2007 @ 06:12	Πόσα ράμματα χωράει ένα κορμί; " πολλά μου άρεσε πολύ ::yes.::
ka ti na 23-01-2007 @ 07:13	Συμφωνώ με τον nicola...μόνο να προσθέσω ότι πέρασε μέσα μου.. ::smile.::
Goldy 23-01-2007 @ 07:19	ΥΠΕΡΟΧΟ Τζενάκο μου... ::yes.::
Palioxaraktiras 23-01-2007 @ 09:05	Θελω να πω, πως οσο περισσοτερο γνωριζεις εναν ανθρωπο τοσο αλλαζει η γραφη του στο μυαλο σου και γινεται δυσκολο να τον σχολιασεις Την καλησπερα μου Δυσκολευομαι
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 23-01-2007 @ 11:31	το έχω ξανασχολιάσει αυτή τη φορά όμως ήμουν διαβασμένος ::smile.::
justawoman 23-01-2007 @ 14:42	Κοφτερή λεπίδα το φευγιό μου. Πλησιάζω στην κόψη και φοβάμαι τον πόνο. Παροπλίζω την ελπίδα. Κι αν έφτασα ως εδώ πάει να πει αντέχω. Κόβω φέτες τους ύπνους μου, δροσίζω το λαιμό μου. Απόρθητο λιμάνι το κενό μου. ::love.:: ::yes.:: ::love.::
seizeTHEday 23-01-2007 @ 14:59	Είσαι Υπέροχη Τζενούλα... ... και θα αντέξεις! ::hug.::

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο