| |
| | Doa |  | | |
Λευκό του τιτανίου στο
Καφέ και
της ώχρας μαζί στη μεταλλική παλέτα
Ocean blue
Φυσικά μαύρο
Κόκκινο της Νέας Ορλεάνης
Πράσινο σμαράγδι και πράσινο...
[I]Γαλάζιο[/I]
Στο τέλος είναι πάντα το [I]γαλάζιο[/I]...
Κάθετα της λεωφόρου αμυνόμενος
πίσω από μια χαριτωμένη ‘’ stop ‘’ ασπίδα
σε καιρούς που μες τα έπη τους αφηγούνται μόνο
γαργαλιστικές λεπτομέρειες για τυχαίους θανάτους ‘ Γέρασαν
αινώ πεζός έρμαιο – κι εκτός
γλάρος βηματοδότης
σφύζει στο έλεος από ζωή , αμυνόμενος
μπροστά από μια διάβαση - αψίδα
στων καιρών όπου με τις ελεγείες αφηγούνται μόνο
τραγελαφικά συμβάντα παρελθόντων βιασμών που έχτισαν
τον παράδεισο της μεστής εκδίκησης
νωρίς...
Σάλπιγγες σάπιες
Καρκίνος αστερισμός χθόνιος σύμπαντος μητρικού
Αίμα πηχτό λάβα γενετήσια
Νησί
Πλησίον ωκεανού γαλαντόμου εντός
Σάλπιγγες ηχούν
Πέμπτου αγγέλου παρόντος και είμαι ημέρα Πέμπτη
Νησί μεταμορφώνομαι
Στα χέρια μαλακός Θεός σιδερένιος
Αιματογενής διασπορά κι ο Ιωνάς μου χαμογελά
Ήπαρ εστία σβησμένη ,ο στύλος κλαίει για πρώτη φορά εμπρός μου κι ο Ιωνάς με καταπίνει
Θαρρώ πως άσπρισαν οι περικοκλάδες του κι ο Ιωνάς με χωνεύει
Θειάφι , το χρώμα σου το είδα..
Θειάφι στο χρώμα σου , το είδα...
Ω μίσος αισθημάτων ανώτερο
Πώς έρχεσαι αγνό να καταπραΰνεις τον πόνο..
Το κακό μπόλιασε στα μέσα μου ένα άλλο κακό τρισχειρότερο
Θα είμαι ο χειμώνας ο επικυρίαρχος των λουλουδιών και θα κρατήσω
Θα κρατήσω εννιά μήνες περισσότερο για φέτος
και έως το τέλος των πάντων
Σε μισώ εσένα
μαγνητική , το όνομα που σου έδωσαν σοφό.
Μαγνητισμένος τη φωτιά που καίει το δάσος....
Ακίνητος
Με κυκλώνει
Η σάρκα μου αναλώνεται από τη λαίλαπα
Οσμή ψυχής βλέμμα γαλανό έλεος
βλέμμα [I]γαλανό [/I]σβήνει βλέμμα [I]γαλανό [/I]σβήνει έλεος
Ειρκτή σάρκα ταϊσμένη υπομονή μάτια κίτρινα του ίκτερου - του ίκτερου
Έλεος λέξη ηχηρή άγνωστη άγνωστη βλάσφημη λέξη ηχηρή αγάπη αγάπη , έλεος
Έλεος στο μεταίχμιο του ουρανού , υπάρχει ένα γκρίζο σύννεφο σελιδοδείκτης
που έχεις μείνει εκεί
γυρνώ σελίδα και βρέχει πάλι Θειάφι , το χρώμα σου το ξέχασα
κάποιος θα πεθάνει απόψε
μα όχι εγώ
εγώ έχω πεθάνει από καιρό
Πηχτός ωκεανός
Γαλάζιο πύων γαλάζιο
δελφίνι πνιγόμουν πήδηξα απ το νερό
Πάγωσα στην επαφή με τον αιθέρα
πέτρα έγινα βούλιαζα
Βυθίσθηκα όχι τα πτερύγια έπαψαν πέτρωσαν
Άβυσσος
Άβυσσος λευκή μετά
Πριν την μοναξιά ο τρόμος
Dead On Arrival
Όλοι μας
Όλοι μας και οι μάνες και τα παιδιά και οι πατέρες μας
Τροπικό επίρρημα
Η μόνη επιλογή
Νησί τροπικό
Με ένα αρχαίο δικράνι τώρα, εκεί θα μαζεύω θεούς
Σε κάθε μου όνειρο μα, να... :
Σε κάθε μου εφιάλτη
ο κρύος σου ιδρώτας
ύμνος γαλάζιος αναστάσιμος
[I]Γαλάζιο[/I]
Στο τέλος είναι πάντα το [I]γαλάζιο[/I]...
{Α}
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 7
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
| | Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη | | | |
|
« Ακρόνειρο »
24-01-2007 @ 01:53 | Είσαι ο πρώτος που διαβάζω αυτό το πρωινό
και άξιζε!
Μου έφτιαξες την Τετάρτη.
Μου την γέμισες εικόνες..
Καλή σου μέρα. | | guesswho
24-01-2007 @ 02:05 | Τώρα αν σου πω ότι κάποια σημεία δεν τα κατάλαβα;
Θα επανέλθω.... ::blush.:: | | Ηλιαχτίδα
24-01-2007 @ 02:31 | Γαλήνιο......... ::love.:: | | annaΤi
24-01-2007 @ 03:00 | το ρεζουμέ: "εφιαλτικό"
το χρώμα: "γαλάζιο"
το νόημα: "@$%%$^# την τύχη μου, !#$!%^@"
το συνειδητό: "πονάει"
το υποσυνείδητο: "μην το πειράζεις!"
η φαντασία: "ζωγραφίζει"
το τέλος: "γαλάζιο"
::up.:: (τα χεράκια, εννοείται για το γαλάζιο, και μόνο... βεβαίως, βεβαώς... διότι τα υπόλοιπα, θέλουν είκοσι εξορκισμούς και μια αόρατη αλλά "γαλάζια" αγχόνη... )ΡΑΜΕ, λέμεεεε.... κι ας blue in a blue world... | | Αστρογιογγι
24-01-2007 @ 03:13 | Βρε Μοτορχεντ
ταρακουνισια καλημερα
1000+1 ευχαριστω | | BonnieJo
24-01-2007 @ 17:18 | με μιαν ανάσα, μου άρεσε πολύ η χρήση της στίξης μεταξύ των άλλων! | | justawoman
24-01-2007 @ 17:21 | ξεκινάς εκεί που σταματά ο σουρεαλισμός... ανατράπηκα! | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
