| |
ο παλιατζής ξεκίνησε και φωνάζει πάλι
Τρέχω να προλάβω όμως όλα έρχονται πάνω μου
Τα κεριά αναμένα, Άνθρωποι. Που; που8ενά, και πάλι μόνος
Και ύστερα ανοίγω εκείνο το ντουλάπι, ξέρεις Εκείνο το γεμάτο με αισθήματα, μην μου πείς ξέρεις εσυ.
τον ακούω να φωνάζει αλλά δεν μπορώ
Μια χαώδεις κατάσταση, δεν μπορώ θα το κλείσω
Τα κεριά θεέ μου τα κεριά είναι ακόμα αναμένα, λες να ;
Θα μείνει ετσι για πάντα.
Κουράστικα θα σταματήσω να πάω για ύπνο, δεν αξίζει
Και όμως τα κεριά είναι εκεί αναμένα, λες να σβήσουν ποτέ ;
αν ναι, να μου το πεις για να καταλαβω γιατι σ' αγαπησα.
maurontimenos
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
