| Προσπάθησε αυτό να καταλάβεις, πως είμαι το καλύτερο παιδί,
Κι αν κλάψεις και μετά θα με γυρέψεις, δεν πρόκειται να μ' έχεις
Σ' το 'χω πει.
Αμέτρητα από σένα τα χαστούκια, αμέτρητες του πόνου οι στιγμές,
Αμέτρητα τα τραύματα που ήρθαν απ' τις δικές σου τις κακοτοπιές.
Πως πέρασαν οι μέρες και οι ώρες, που έζησα στη μόνιμη ψευτιά,
Πώς να ελπίσω, όταν βλέπω μπόρες λέω άλλη μια από σε λαβωματιά.
Αμέτρητα από σένα τα χαστούκια, αμέτρητες του πόνου οι στιγμές,
Αμέτρητα τα τραύματα που ήρθαν απ' τις δικές σου τις κακοτοπιές.
|
 |  |  |  |  |  | | Στατιστικά στοιχεία | |  | | Σχόλια: 1 Στα αγαπημένα: 0
| |  | | | |  |
|