| |
απόψε που λωτοί με τρώνε και ξεχνάνε τους χυμούς τους
νόστοι με καταπίνουν, μ' απαρνούνται τα ταξίδια,
σκέψεις μη με δαγκώνετε, αφήστε με να κοιμηθώ
βαθιά- βαθιά στην αμεριμνησία του εφησυχασμού μου
σαν να μην έχω απόψε ανάγκη να με δούνε όνειρα
σαν να 'χω ξεδιαλύνει μεμιας όλα μου τα αινίγματα
σαν να μην ξέρω πια τι με φοβίζει, τι με φοβάται πιότερο
σαν να μην ξέρω...
σήμερα που με εγκυμονούν οι ενοχές, με τίκτουν τρόμοι
κι όστρακα οι πόθοι μου αυθυπογράφονται κι εξοστρακίζονται,
σκέψεις μη με δαγκώνετε, προσποιηθείτε έλεος
κι αφήστε με να κοιμηθώ μες σ' απροσποίητα χαμόγελα
σαν να μην ξέρω τι γεύση αψίνθου έχει η υποκρισία
και σαν να μη με γνώρισε, να μη μ' αγάπησε ποτέ
η ειλικρίνεια η ψυχρή του πόνου
απόψε, που τρίστρατα αμφιβολιών πλακοστρώνονται μέσα μου
και διακλαδίζονται στις κόκκινες ροές, τις φλέβες μου,
σκέψεις μη με δαγκώνετε, προσποιηθείτε οίκτο
κι αφήστε να με κοιμηθεί η εφηβεία ερωμένη μου
σαν να μην την επρόδωσα ποτέ με την αδημονία μου ν' ανδρωθώ
σαν να μην ήξερα πως πέρα απ' την αθωότητά της
ελλόχευαν ποικίλες ιδιοτέλειες που θα την καταργούσαν
σαν να μην ήξερα...
τώρα που προμελετημένες αμέλειες κρύβονται καλά
πίσω από κάθε εργο των χειρών ή της διανοίας μου
σκέψεις μη με δαγκώνετε, κι αφήστε με να κοιμηθώ
βαθιά- βαθιά στη μυρωδιά των κίτρων
σαν να μην είχα γεννηθεί ποτέ, μην είχα δει το φως
σαν να κυοφορούμαι ακόμη στις μήτρες της σιωπής
σαν να μην έζησα ποτέ – ποτέ μου ως τώρα
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 4
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
