| |
Άλλη μια μερα στο ιδιο θρανιο
Με τον ιδιο στυλο και το ιδιο βιβλιο
Περιμενοντας να παρω λιγη γνωση
Από μια δασκαλα που μας εχει τυφλωσει
Περιμενω πως και πώς να διακρινω λιγο φως
Μεσα από αυτό το σκοτεινο το παιδαγωγικο καθεστως
Που μας εχει δεσει σφιχτα τα ματια
Και μας εχει κανει μια φτηνη και αβουλη πραματια
Για την εξυπηρετηση ενός καταδυναστικου
Παγκοσμιου συμφεροντος
Ολοι νομιζουμε πως λαβαινουμε γνωσεις
Μεσα από αυτές τις σχολικες οργανωσεις
Όμως το μονο που περνουμε ειναι μια απατη κατακοσμικη
Με εκλεπτυσμενη μορφη
Η οποια μας οδηγει σε ένα δρομο μακρυ
διχως καμμια επιστροφη
Και δε μπορω από καπου να πιαστω
Σαυτη την κατασκευασμενη αληθεια να προσαρμοστω
Η ψυχη μου δε μπορει την κατασταση αυτή
Και ετσι η οργη μου γινεται ρυθμος μεσα στη μουσικη
Βαρεθηκα λοιπον τις γνωστες υποσχεσεις
Για δηθεν αλλαγες στις σχολικες υποθεσεις
Η μονη λυση βρισκεται στις μαθητικες εξεγερσεις
Και στις ανιδιοτελης υπουργικες διαθεσεις
Προχωραμε συνεπως σε ένα κοσμο πλαστο
Οπου τι κάθε τι φτιαχτο μοιαζει ιδανικο
Ακολουθουμε μια πορεια καθοδικη
Μεσα σε μια κατασταση ουτοπικη
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 1
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
