Φαληρέας
01-02-2007 @ 17:12 | ::wink.:: ::hug.:: | |
annaΤi
01-02-2007 @ 18:04 | "Κάτω απ' το πουκάμισό μου
η καρδιά μου σβήνει..." φιλιά, ξωτικιά!!! ::rol.:: | |
ησυχια..
01-02-2007 @ 19:46 | Το ιδιο γινεται καποιες φορες και με εναν ανθρωπο αντι για πουκαμισο.. Ετσι δεν ειναι..? ::sad.::
Ετσι το ενιωσα εγω παντως.. ::cry.::
Περιπου τουλαχιστον... | |
ΑΙΟΛΟΣ
01-02-2007 @ 21:55 | Όμορφο πολύ κι απέριττο…
Καλημέρα Μαριάννα…
::smile.:: | |
Ηλιαχτίδα
02-02-2007 @ 00:00 | Αναμνήσεις Μαριάννα μου....
Καλη σου μερα... ::yes.:: | |
guesswho
02-02-2007 @ 01:17 | Και γιατί κυρά μου εγώ δηλαδή να προειδοποιάω (προειδοποιάω-προειδοποιώ) όταν είναι να γράψω κι εσύ να μας τα πετάς έτσι αυθαίρετα κι όποιον πάρει ο Χάρος; ε;
Πολύ καλό κοπελάρα μου! Πολύ καλό! Φιλιά!!! ::smile.:: | |
marakos1948
02-02-2007 @ 01:17 | ::cry.:: | |
primavera
02-02-2007 @ 01:18 | Το φρόντισες,μήπως κατάφερνες
να το επαναφέρεις στην αρχική του μορφή,
μα είχε καταστραφεί τελείως..
Δυχτυχώς έτσι είναι,όταν κάτι/καποιον παραμελείς όσο κι αν προσπαθείς να το(ν) επαναφέρεις δεν γίνεται τίποτα, κι ας το'χεις ακόμη μέσα στην ντουλάπα σου! ::up.:: | |
Δήμητρα
02-02-2007 @ 02:15 | Καλημέρα Μαριάννα μου...
Αν ήταν εύκολο να πετάμε τα ''πουκάμισα'' μας
θα το κάναμε και πριν καταστραφούν.
Αλλά........ ::sad.::
Φιλιά πολλά!
| |
Σελίνα
02-02-2007 @ 02:53 | πολύ δυνατό
καλημέρα | |
agrampeli
02-02-2007 @ 05:15 | Κρέμεται όμως ακόμα στη ντουλάπα σου,
και την ανοίγεις πού και πού,
το ξεκρεμάς και αγγίζεις τις φθαρμένες ίνες του..
υπέροχο ::yes.:: | |
ka ti na
02-02-2007 @ 05:25 | Πόσο όμορφα γράφει η θλίψη σου...
Μου άρεσε πολύ.. | |
free falling
02-02-2007 @ 06:43 | Άγριο, βρώμικο και ξεθωριασμένο
Φοβερή εικόνα, ό,τι και να σημαίνει
::theos.:: | |
deti
02-02-2007 @ 12:19 | Απίστευτα όμορφο! ::up.:: | |
silmariel
02-02-2007 @ 17:56 | ευχαριστώ όλους σας που περάσατε.. | |
μπρουχίτα
02-02-2007 @ 18:23 | γεμάτο συναίσθημα..
γεια σου, βρε Μαριαννάκι ::smile.:: | |
 |
