| |
Και πάλι κοίταξα την φωτογραφία σου
Ένας αναστεναγμός δραπέτευσε από την ψυχή μου
Για λίγο χάθηκα σε ένα κομμάτι χαρτί
Πάλι μπήκα στη μηχανή του χρόνου…
Ήταν μια νύχτα ζεστή, μες στη καρδιά του Καλοκαιριού
Στεκόμουν μπροστά σου γεμάτη αμηχανία
Εσύ κοιτούσες απευθείας την δική μου ψυχή
Και χαμογελούσες για να ελαφρύνεις την ένταση της στιγμής
Είδα στο βλέμμα σου πολλά λόγια που δεν είχες πει
Ήθελες το ίδιο που ζητούσα κι εγώ.
Τι κρίμα που τα’ φερε έτσι η τύχη
Και τωρα εμείς οι δύο ζούμε διαφορετικά
Εγώ εδώ κι εσύ κάπου αλλού χτίζουμε μια άλλη φωλιά
Σε άλλους τόπους και σε άλλα στέκια συχνάζουμε ξανά...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 2
Στα αγαπημένα: 2
| | | | | | | |
|
