| |
Σε πεφταστέρι γραμμή από φώς
δίχως ευχή ίσως χαθώ
όταν ο κόσμος κουρασμένος θα κοιμάται.
Στερνή πνοή, χωρίς φωνή
που θα σκεπάσει η βουή
μιας πολιτεία που δεν ξέρει να θυμάται.
Μικρή ατάκα σε ένα φίλμ
κομπάρσου λόγια στο γιαλί
σε ένα έργο που το γράψανε για άλλους.
Σε παραμύθι παιδικό
μία Χιονάτη να ζητώ,
να 'μαι το νούμερο οχτώ μέσα στους νάνους.
Θα 'μαι εκεί, σ' άγονη γη,
δέντρου καμένου, εγώ κλαδί
σε ένα τοπίο που το ξέχασε η βροχή.
Μια μεθυσμένη αγκαλιά,
όαση μες στην μοναξιά,
που έζησε μόνο ως το επόμενο πρωί.
Μικρός ασήμαντος θνητός
να επιβιώσω προσπαθώ
σε αυτη την κόλαση που ονόμασαν ζωή.
Χιλιάδες πράγματα μικρά
λέξεις και λόγια ερωτικά
κρατάνε όσο μια μονόλεπτη σιγή.
Ποιος θα θυμάται σαν χαθώ
ότι περπάτησα κι εγώ
σε αυτό τον τόπο από χώμα και νερό;
Περαστικός περιηγητής
ο εραστής κάθε στιγμής
έχω αγαπήσει ότι μπόρεσα να δώ.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
