Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Στο βάθος του ορίζοντα
 Δεν ξέρω ποιός έχτισε την φυλακή μου...μπορεί κανείς...μπορεί κι εγω.... Εγώ ξέρω μόνο ποιός την κατοικεί....
 
Γαμώτο, δεν αντέχεται τον χειμώνα η φυλακή...
Το κελί δίχως φώς, σκοτεινό, σαν τάφος...
Η υγρασία να τρυπάει τα κόκκαλα σαν να σου'χουν μπήξει χίλια σπαθιά μες το κορμί...
Στους τοίχους η μούχλα να γιαλίζει,
να στάζει νερό,
να μοιάζει σαν να κινείται,
σαν να ζωντανεύει,
ίδια φάντασμα που ξεχύνεται να σε καταπιεί...
Δεν τον αντέχω τον χειμώνα μες την φυλακή ρε γαμώτο...
Δεν τον αντέχω...
Το μόνο που με κρατάει, είναι η ανάμνηση του καλοκαιριού.
Θα έρθει, το ξέρω, θα έρθει...
Θα φέρει φώς και μυρωδιές και ήχους και χρώματα,
πολλά χρώματα, κοίτα...
Το καλοκαίρι το μπορώ, με κάνει να την αντέχω τούτη την φυλακή.
Μπορώ να περάσω όλο μου το καλοκαίρι κρεμασμένος από τα δυό κάγκελα του παραθυριού και να χαζεύω έξω...
Κι ας μου κόβωνται τα χέρια από το κρεμάμενο βάρος μου,
Κι ας γδέρνονται οι αγκώνες πάνω στον άγριο τοίχο...
Κι ας βάφεται κόκκινο το πάτωμα από το αίμα μου...
Το αντέχω...
Αρκεί να βλέπω έξω...
Την Θάλασσα...
Και τον ουρανό...
Να την πλησιάζει εκεί στο βάθος,
λουσμένη εκείνη στο μισόφωτο του ήλιου,
και κείνος, παραδομένος στον χώρο, να ξαπλώνει πάνω της,
μέχρι που σαν δυό τέλειοι εραστές γίνονται ένα και ξεκινούν το δικό τους ταξίδι,
πέρα, στο βάθος του ορίζοντα,
εκεί που δεν φτάνουν οι τοίχοι της φυλακής...





 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 10
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ορίζοντας με(μου;)
 
vas
05-02-2007 @ 19:37
μου θύμησες τα "τείχη" του Καβάφη...

Χωρίς περίσκεψιν, χωρίς λύπην, χωρίς αιδώ
μεγάλα κ' υψηλά τριγύρω μου έκτισαν τείχη.

Και κάθομαι και απελπίζομαι τώρα εδώ.
Αλλο δεν σκέπτομαι: τον νουν μου τρώγει αυτή η τύχη·

διότι πράγματα πολλά έξω να κάμω είχον.
Α όταν έκτιζαν τα τείχη πώς να μην προσέξω.

Αλλά δεν άκουσα ποτέ κρότον κτιστών ή ήχον.
Ανεπαισθήτως μ' έκλεισαν από τον κόσμον έξω.
kin
05-02-2007 @ 19:39
εχ... για να το λεγε ο Καβαφης κατι θα ηξερε...
Ηλιαχτίδα
06-02-2007 @ 00:48
Ουφ!..... πολυ καλο... ::rol.::
deti
06-02-2007 @ 01:57
Πάρα πολύ.. ψυχοπλακωτικό να το πώ;
Μελαγχολικό να το πώ;
Μυρίζει λησμονιά..
Όμορφο θα το πώ! Το βρήκα! ::love.::
AceOfSpades
06-02-2007 @ 02:09
λεφτεριά στον ΚΙΝ .
όλοι απεργία πείνας αύριο στα Προπύλαια .. γαμώτο .. ::lost.::
Δήμητρα
06-02-2007 @ 02:48
Γιώργο μου,πανέμορφο!
Όχι όσο η Κυρά της Ανατολής αλλά πανέμορφο... ::wink.::
Φιλιά πολλά. ::love.::
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
06-02-2007 @ 04:16
Ωραιότατο το ι-σημερινό σας Κε kin
guesswho
06-02-2007 @ 04:35
Με Βασίλη... αν και, η αλήθεια είναι ότι σα δεύτερη σκέψη μου ήρθε ο ισοβίτης του Αρκά! Διαλέγεις και παίρνεις!
Πολύ καλό πάντως, πραγματικά.... ::yes.::
agrampeli
06-02-2007 @ 05:28
πολύ πολύ καλό ::yes.::
seizeTHEday
06-02-2007 @ 15:57
Της φυλακής τα σίδερα είναι για τους λεβέντες!
::razz2.::
Τι όχι βρε παλιο-Κιν;;;!!! Θα θυμώσω...
::mad.::

Βασικά κοίταξε ποιο είναι το πρόβλημα μου.
Θέλω να βάλω πολύ κάπου αυτές τις φατσούλες και δεν μπορώ!
Κατάλαβες; Γι' αυτό γιαβρί μ'...

Εγώ πάντως θα σου φέρνω τσιγάρα!
Χαχαχαχαχαχααααα.......
::laugh.::

Καλό σου ξημέρωμα Γιώργο!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο