« Ακρόνειρο »
07-02-2007 @ 00:43 | Άνετα γίνεται ζεϊμπέκικο το ρεφραίν
και πολύ δυνατό μάλιστα!
Καλημέρα Γιώργο. | |
EKI
07-02-2007 @ 00:57 | Το υπόλοιπο δηλαδή δε γίνεται;
λες να κάνουμε χασάπικο τα κουπλέ;
κάποτε ήτανε της μόδας Βάγγο...........
Ο Γιώργος Κατσαρός ήτανε ο πρώτος διδάξας. | |
Goldy
07-02-2007 @ 01:28 | Καλημέρα λεβέντη μου...
Βαρύ μου έκατσε πρωι πρωι...
Μα...πάντα όμορφος... ::yes.:: + ::wink.:: | |
Τσακίρη Χαρά
07-02-2007 @ 01:43 | Ωραίο τραγούδι.... !!!! | |
Δήμητρα
07-02-2007 @ 02:40 | Πολύ ωραίο Γιώργο.
''έχω τον πόνο μου που κάνει τα δικά του
έχω κι εσένα να το παίζεις δικαστής.''
Να είσαι πάντα καλά... | |
χρήστος
07-02-2007 @ 02:42 | πολύ όμορφο Γιώργο, καλή σου μέρα | |
TAS
07-02-2007 @ 02:49 | Οι στίχοι σου Γιώργο διεγείρουν εντελώς προσωπικά και ατομικά.Συν την "επαγγελματική " φόρμα τους-λιτότητα και περιεκτικότητα-σχεδόν υπαγορεύουν στον συνθέτη τη μελωδία.. ::yes.:: | |
ΑΙΟΛΟΣ
07-02-2007 @ 03:29 | Εξαιρετικό κι αψεγάδιαστο στιχοτράγουδο Γιώργο…
Καλημέρα…
| |
Palioxaraktiras
07-02-2007 @ 04:23 | Μια κι ολοι μας εχουμε εναν εσταυρωμενο
Σου χαριζω τον δικο μου φιλε
Σ αγκαλιασα
ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ
Τα στηθη σου καρφια
στις ενοχες παλαμες μου
κι η ηβη σου
λογχη Ρωμαιου, κεντριζει
τη συνειδηση του εραστη
Ένα κορμι σταυρος,
ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ εγω
να αντικρυζω το σταυρο μου
Μη μαραθεις σταυρε μου
προτου πεθανω
Την Καλημερα μου | |
EKI
07-02-2007 @ 04:41 | Κι εδώ θάνατος ρε Σωτήρη;
μήπως δεν νιώθεις καλά;
άσε που ο δικός σου είναι και λίγο μαλάκας...........
άκου ένοχες παλάμες και κεντρισμένες συνειδήσεις,
έτσι, όχι τον κόσμο δεν θα αλλάξεις ποτέ,
ούτε την επετερίδα του γιάπι δεν θα αντιληφθείς,
θα σε ξεπεράσει.........
::lost.:: | |
Στέργιος Δρίζης
07-02-2007 @ 07:00 | Εχεις αξιόλογο γράψιμο, ωραίο | |
primavera
07-02-2007 @ 10:48 | πολύ πολύ καλό!!!!!!!
::up.:: | |
justawoman
07-02-2007 @ 11:28 | Δωρικός κι αγέρωχος ο εσταυρωμένος! | |
 |
