Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Μια δεκαπεντάχρονη Ινδιάνα
 Πήγαινα στο Vancouver από το Burnaby και τη βρήκα στο δρόμο. Ήταν το 1971
 
Δεν είναι περίπτωση αλλά φαινόμενο. Στο Winnipeg, Edmonton και Vancouver έχω ιδεί τέτοιες γυναίκες να περιφέρωνται στους δρόμους χωρίς όνειρα, με μόνη τους έννοια να μπορέσουν να πιούν λίγο παραπάνω. Δεν μπορούν να αποχωριστούν το ποτό.
Ήταν διαφορετικά πριν έλθουν οι λευκοί.


Το κόκκινο εκείνο καπελάκι
απάνω στο μικρό της κεφαλάκι
έδινε στόχο για να την προσέξεις
να σταματήσεις και να την μαζέψεις

οινόπνευμά’χε στην αναπνοή της
και δεκαπέντε χρόνια στο κορμί της
μού’πε: πεινώ και θάθελα να φάμε
και σαν θα φάμε, τότε συζητάμε

χωρίς πειρούνι, με τα δυο της χέρια
-ποτέ της δεν θα χρειάστηκε μαχαίρια-
ρίχτηκε στο φαϊ με βουλιμία,
μόνο το πιάτο είχε σημασία

με κοίταζε και μου χαμογελούσε
αλλά η σκέψη μου αλλού πετούσε.
Έβλεπα μια τρανή φωτιά στο δάσος
και τούτη δώ που χόρευε με πάθος

μοσχοβολούσε το ψητό στη θράκα
που τό’νιωθες σε κάθε σου ανάσα
και κάποιος κυνηγός μες στο σκοτάδι
θά’θελε νά’ναι δίπλα της το βράδυ

να κυλιστεί μαζί της στα χορτάρια
γερά για να του κάνει παλικάρια
που θά΄χουν τις αξίες της φυλής του
την περηφάνεια και τη δύναμή του

τώρα ένα σκουπίδι μες στο δρόμο
την έχει κάνει του λευκού ο νόμος
ερείπιο στην ψυχή της και στο σώμα,
μον’η καρδιά της χτύπαγε ακόμα.

-Δύο ακόμα μπύρες για να πιούμε
και το λογαριασμό πριν σηκωθούμε.
-Ευχαριστώ για την παρέα είπα
κι’έφυγα πάλι μόνος μες στη νύχτα



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 13
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Κλεμένες πατρίδες
      Κατηγορίες
      Κοινωνικά & Πολιτικά,Αναμνήσεις & Βιώματα
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Ψάξε το γιατί (procura porquê)
 
Ηλιαχτίδα
07-02-2007 @ 23:18
Μ αρεσουν οι ιστοριες σου Δημητρη..
Καλημερα να εχεις.. ::rol.::
marakos1948
08-02-2007 @ 00:17
πολύ οινο..πνευματώδες,με ζάλισε όμως ευχάριστα ::up.::
αυγουστης
08-02-2007 @ 00:17
Γεια σου Δημήτρη με τις υπέροχες έμμετρες σου ιστορίες! ::up.::
AceOfSpades
08-02-2007 @ 00:54
...ζητάμε από τους μεγαλύτερους σύγχρονους γενοκτόνους να αναθεματίσουν τις γενοκτονίες κάποιον..
μπράβο δημήτρη..πολύ καλημέρα
nicolas
08-02-2007 @ 04:03
Είσαι μεγάλος παραμυθάς!!!
παραμυθάς με την έννοια του αφηγητή...
Καλημέρα φίλε...
free falling
08-02-2007 @ 05:09
Ωραία ιστορία..
estia
08-02-2007 @ 05:19
Καλημέρα Δημήτρη με τα ωραία σου
Φαληρέας
08-02-2007 @ 06:20
::up.:: ::yes.:: ::up.::
Dimitri Favvas
08-02-2007 @ 09:22
Ευχαριστώ για τα σχόλια φίλοι μου.
Ειρήνη, ο πατέρας μου έχει στρωθεί και διαβάζει ποιήματα του Σπανάκη αυτές τις μέρες. Τρία βιβλία με ποιήματα
katia
08-02-2007 @ 17:06
θλιβερη η ιστορια σου.....
Μ' αρεσουν οι στιχο-αφηγησεις.
Η αναγκη σου ν' ασχοληθεις μ' αυτο το θεμα
δειχνει ξεχωριστη ευαισθησια ...
Πολυ καλος!!!!!!
::yes.::
name_dsp
08-02-2007 @ 23:14
Δημήτρη,
Καλημέρα,

Είμαι περήφανος γιατί έχω αναγνώστη το πατέρα σου,
σε μιά τόσο μακρυνή χώρα.
Ελπίζω να περάσει ευχάριστες ώρες με εικόνες και φωνές από την Ελλάδα.
Πες του ότι ειναι τιμή για μένα και τον ευχαριστώ! ::smile.::
AETΟΣ
08-02-2007 @ 23:50
::up.::
foteinos
16-02-2007 @ 16:00
λιγες λέξεις..χιλιάδες εικόνες..και μια αλήθεια. μπράβο σου

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο