Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132355 Τραγούδια, 270144 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Η φωτιά που μόνοι μας ανάψαμε, μας καλεί
 
Νεκρός ο άγγελος που μέσα μου μεγάλωνε
Σκληρός καιρός που με μαχαίρι μέρες σφάζει
Ήμουν παιδί και ο πατέρας μου με μάλωνε
Και από τότε η ψυχή μου με τρομάζει…

Στου σκοτωμένου μου μυαλού το συναπάντημα
Χώμα και ήλιος συντροφεύουν τη ζωή μου
Στου μεθυσμένου μου της νύχτας παραπάτημα
Χίλιες βελόνες μου καρφώνουν το κορμί μου….

Σαν ανεμόδαρτο σκαρί χωρίς πηδάλιο
Χωρίς πανιά και με αμπάρια σκουριασμένα
Σαν ξεχασμένο σε συρτάρι βιβλιάριο
Που οι σελίδες του πλημμύρησαν με αίμα…

Σ’ ένα σταυρό που την αγάπη μας κρεμάσαμε
Κι έπειτα κλάψαμε τον άδικο χαμό της
Σαν τη φωτιά που από μόνοι μας ανάψαμε
Κι αυτή μας καίει και γλεντάει τον καιρό της…




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 5
      Στα αγαπημένα: 0
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

www.focusfm.gr Δευτέρα με Παρασκευή 5:00-7:00 π.μ. και 19:00-21:30
 
annaΤi
14-09-2004
Από τα καλήτερά σου!!! ....άψογο...
Μαρία
15-09-2004
αχ Κώστα!!!
Eikona
15-09-2004
kwsta exw poli kairo na diavasw osa grafeis omos vlepw pos panta eisai statheros sto idio epipedo. isos na einai to skotinw sou parelthon giati etsi me afineis na katalavw.den paveis na grafeis poli omorfa.. tragiki eirwnia na sou lew sinexise asxeta an s thimizoun osa grafeis kapies anamniseis sou.
ftx
21-09-2004
ναι, σταθερή αξία ο Κώστας... να τον εισάγουμε στη Σοφοκλέους
ftx
21-09-2004
μπας και βγούνε τα σπασμένα!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο