| |
[align=center]Και να πετάξουμε μαζί…. Πάνω απ' το κύμα
Θα ‘θελα να ‘χα για φτερά,
του ήλιου τις χρυσόξανθες ακτίνες
και να χρυσίζουν
στο γαλάζιο του ουρανού
να λαμπιρίζουν.
Να ‘ναι χαράματα,
χρυσή βροχή η δροσούλα
να στάζει στα μαλλιά μου,
να χαμηλώσω λίγο τα φτερά μου
και να πετώ αργά αργά,
στις άκρες του απέραντου γιαλού.
Να βρέχουνε σταγόνες
απ’ το κύμα τα φτερά μου,
να μένει η αλμύρα...
κι απ’ το φτερούγισμά μου
η άμμος να σηκώνεται ψηλά,
ο αέρας να περνάει βιαστικά
απ’ τα μάγουλά μου...
Καθρέφτισμα στο φως,
να είσαι εκεί,
ν’ ακολουθείς το πέταγμά μου,
κάθε φορά που γέρνω
λίγο τα φτερά μου
στη στροφή, να είσαι εκεί.
Ένας με τον αέρα
που ερωτεύεται το κύμα
και να πετάξουμε μαζί,
πάνω απ’ την άμμο τη χρυσή
εκεί που ο έρωτας
αφήνει το υγρό του σχήμα...
στην καρδιά μου...
ΚαΤερίνη.
10.02.07[/align]
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 8
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
