| |
Ευμετάβολη η ζωή μου κι η διάθεση
πάει κι αυτή θαρρείς με του καιρού τα αλλάματα
μια με δίνει στην Κλωθώ και μια στη Λάχεση
μια με ντύνει φτώχεια ατόφια, μια μαλάματα
μια στην ξέρα, με νερό με λούζει βρόχινο
μια βουλιάζω μια στην επιφάνεια στέκομαι
σαν σε τεντωμένο πάνω συρματόσχοινο
μια αφήνομαι στο χάος μια αντιστέκομαι
τι μου μέλλεται δεν ξέρω κι είμαι έρμαιο
πιόνι μόνο μέσα στα πεσσά πεντάγραμμα
μέσα στου άγριου καιρού τα χέρια παίγνιο
σ’ ένα προκαθορισμένο πάνω διάγραμμα
Που αναλώνω την ψυχή μου ποιος σκοτίζεται
και που πένομαι από αγάπη σαν ποιος νοιάζεται
πέλαος στο φεγγάρι να ‘μουν που φωτίζεται
κυπαρίσσι που τη μέρα σ’ ήλιο λιάζεται…
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
