Κρυώνω..τρέμω..είμαι μόνη.
Τόσος πόνος που να χωρέσει?
Πως να τον αντέξω?
Τόση μοναξιά πληγώνει.
Τι κι αν μου μιλάνε?
Τι κι αν με ρωτάνε?
Τι κι αν με σπρώχνουν?
Δεν ακούω,δεν νιώθω,
δεν αισθάνομαι τίποτα...
Μαύρο κουτί ο πόνος
κολλημένη κλειδωνιά η μοναξιά.
Κι είμαι μέσα...
Εγώ κι η απόγνωση.
Εγώ ένα κουβάρι κι
η απόγνωση μαύρη κλωστή
τυλιγμένη γύρω μου.
Και κάνει κρύο,
τόσο κρύο...
