| |
Ένας πνιγμός στα δεξιά αρέσκεται,
ο ουρανός είναι ανοιχτός,
σκισμένος στα δύο.
Ένας πνιγμός αξίζει, πονάει, αφαιρεί.
Ψάχνω κάτι που με έχει ήδη βρει.
Μοιάζει με βροχή σε κάποιο όνειρο αρχείου,
σε κάποιο όραμα τρελού.
Κρατάει μια φλόγα και ένα αγκάθι.
Το αγκάθι βυθίζεται
μέσα στην σκόνη και ξεχνιέται.
Η φλόγα κοιτάει ευθεία στην Θέληση,
αυτόν τον πνιγμό,
αυτό που έρχεται.
Μέσα στην φόδρα του φόβου χωράει μια άβυσσος,
ίσως και λίγη ειρωνεία.
Οι λέξεις σέρνονται, σκισμένες, χαμένες, κρύες, κακοποιώντας ελπίδες σε καταστολή.
Ο Μορφέας παραιτείται.
Ύστερα καινούργια, βρεγμένη στάχτη πάνω στο ξυπνητήρι.
Ο Χρόνος φοράει πάλι τα πιο άσχημα ρούχα του.
Αφήνει ουλές και σφραγίδες
σε διακεκομμένο νήμα παράλληλα
στην Χαοτική Λεωφόρο.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 0
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
