stixoi.info: Παλιές μορφές

			Σύνδεση	Εγγραφή	Πλαίσιο χρήσης
	132741 Τραγούδια, 271229 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις

Παλιές μορφές

καλημέρα

[I]Κείνες τις μέρες σου , που ράθυμα περνάς
παλιές μορφές ζωγραφιστές πα’ στο ταβάνι
σα πειρατές ντυμένες , ή σαν Ινδιάνοι
του παρελθόντος τις φιγούρες συναντάς.

Η καλομάνα σου , πιο δίπλα κι ο πατέρας
- εσύ παιδί με το κοντό του παντελόνι.
Παίζεις ‘’τα μήλα’’ , το ‘’κουτσό’’ .. Κλέβαν οι χρόνοι
κι όλο κερδίζανε στο τέλος κάθε μέρας.

Στιλπνά διαγράφονται μορφές ιδανικές
οι δεσποσύνες που μοσχοβολούσαν νιότη
κι ανάμεσα τους, η αγάπη σου η πρώτη.
Σκιές δα τώρα σε πομπές , σα νεκρικές.

Μετά σου έρχονται μορφές δαιμονικές
κάποιοι που φόραγαν χαμόγελο στα χείλη
όλοι που ‘μοιαζαν με εχθρούς , ή μοιάζαν φίλοι
στάξαν φαρμάκι στης αλήθειας τις πληγές.

Ίσως να δεις και ήρωες φανταστικούς
κείνες τις μέρες σου , που ράθυμα περνάς.
Εσταυρωμένους . (Να ‘ν’ ο κόσμος Γολγοθάς ;)
..Κατάδικους από Θεούς πραγματικούς...

Και στην υπόκρουση να κλαίει ήχος τζαζ,
βραχνή φωνή μια νέγρα mamma κάπου –κάπου
κλείσε τα μάτια σου, για λίγο μόνο κι άκου
πώς συνταιριάζει με του νόστου το κολάζ..

Και για ντεκόρ να έχει γκρίζο αστερισμό.
Θα ξεχωρίζεις και το άστρο του Πηγάσου -
κοίτα ξανά ! Δεν έχει κάτι απ’ τα φτερά σου
κι απ’ το δικό σου το καμένο πια λευκό..;

Κείνες τις μέρες μου , που ράθυμα περνώ
παλιές μορφές ζωγραφιστές πα’ στο ταβάνι
όσες μου λείπουνε , μου λένε ‘’.. γεια σου Γιάννη...’’
...
Κι ύστερα χάνονται , στης νύκτας το βυθό...[/I]

{Α}


		Στατιστικά στοιχεία
	Σχόλια: 13 Στα αγαπημένα: 3


		Ταξινόμηση
	Κατηγορίες Αταξινόμητα Ομάδα Αταξινόμητα

Επιλογές

	Κοινή χρήση facebook
	Στα αγαπημένα
	Εκτυπώσιμη μορφή
	Μήνυμα στο δημιουργό
	Σχόλια του μέλους
	Αναφορά!

Ο κιμάς κόπτεται παρουσία του πελάτη

Ηλιαχτίδα 13-02-2007 @ 00:55	::oh.:: Υπεροχο.....απλα υπέροχο... Καλημερα σου...."άσσε"...
silmariel 13-02-2007 @ 01:06	απίστευτα όμορφο και μελαγχολικό.. καλημέρα
Nocturna_ 13-02-2007 @ 01:11	Ξέρεις τι δεν είδα αλλά θα ' θελα να δω; ¨Ενα ποτήρι κρασί πλάι στον Γιάννη.. Εσύ μου κερνάς μια πτώση σου κερνάω λοιπόν το ποτήρι.. Δεν είναι δυνατόν τόσες εικόνες να μην έχουν άρωμα σταφυλιού...(στο δικό μου "ότι να΄ναι" μυαλό πάντα..) Καλημέρα ..
Αστρογιογγι 13-02-2007 @ 01:22	Συμφωνω με τα παιδια... μια ομορφια γεματη νοσταλγια μια ταινια μονο του για τον καθενα καλημερα
free falling 13-02-2007 @ 02:20	Ωραίο, νοσταλγικό..
Δήμητρα 13-02-2007 @ 02:25	''Και για ντεκόρ να έχει γκρίζο αστερισμό. Θα ξεχωρίζεις και το άστρο του Πηγάσου - κοίτα ξανά ! Δεν έχει κάτι απ’ τα φτερά σου κι απ’ το δικό σου το καμένο πια λευκό..; '' Γιάννη απλά επιβεβαιώνεις για ποιόν φτιάχτηκε η φατσούλα ::theos.:: ... Υπέροχο...ς.
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ 13-02-2007 @ 03:42	Γεια σου Γιάννη. Καλημέρα.
Aris4 13-02-2007 @ 06:05	Γεια σου ρε Ασσε καταπληκτικε ..... το υφος του σημερινου σου μου θυμισε ενα παλιοτερο σου , αυτο με την " μικρη Ελενη " αν δεν σου κανει κοπο , φερτο πισω να το ξαναδιαβασουμε !!!!! ::up.::
agrampeli 13-02-2007 @ 06:20	υπέροχο ::yes.::
MARGARITA 13-02-2007 @ 07:21	::love.:: ::hug.::
Τσακίρη Χαρά 13-02-2007 @ 09:35	Το ταβανι σου ειναι σκετο σινεμα...... Πολυ πολύ ωραιο!!!!
TAS 13-02-2007 @ 16:01	Είσαι φοβερός και στα διάφορα στυλ.. ::yes.::
ftx 14-02-2007 @ 07:29	και πού τις έκρυβες τόσο καιρό τις παλιές μορφές; μεστώσανε!!! να κάνω δύο παρατηρήσεις: 1) δε μού αρέσει ο ήχος της φράσης "Σκιές δα τώρα σε πομπές , σα νεκρικές." 2) στην 5η στροφή, χάνεται ο ρυθμός στη φράση "..Κατάδικους από Θεούς πραγματικούς... " επειδή οι τόνοι πέφτουνε αλλού μη με βρίσεις, ίσως να 'μαι άρρωστος

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο