ΝΤΕΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ
15-02-2007 @ 02:43 | Απόψε λέω να κάνω παρέα στο ταβάνι... Κουνουπακι μου εσυ(χιχιχιχι)...Μου φάνηκε πολύ μελαγχολικό...Το ...ταβανι??????
Μα πάνω που άπλωσα τα χέρια μου να τον αγγίξω,σωριάστηκα στο πάτωμα...ΑΟΥΤΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣΣ(χιχιχιχι)...‘Καληνύχτα...Δε θα αγγίξουμε ποτέ τον ουρανό....’ συμφωνω, αρκει ομως που υπαχουν στιγμες που μεσα απο καποια γραπτα, σαν το δικο σου, σπαζουμε το ταβανι και πεταμε....Την αγαπη μου και τον σεβασμο μου !!!!!
::love.:: | |
MARGARITA
15-02-2007 @ 02:44 | ::love.:: ::hug.:: | |
ΚΛΟΥΖΩ(πρώην Πυθία)
15-02-2007 @ 02:45 | Δεν το μα 'θες Δημητρούλα μου;
Ο ουρανός κάπου κάπου κατεβαίνει,για να ανταμώσει τη γη.
Και ο ΘΕΟΣ το ίδιο!
ΕΣΥ; | |
Άθη Λ.
15-02-2007 @ 02:52 | Όμορφο το μελαγχολικό σου Δήμητρα! καλημέρα ::rol.:: | |
Ηλιαχτίδα
15-02-2007 @ 02:55 | Ουφ πια καθε μερα "για σενα" "για σενα" "για σένα" ::mad.::
Πες καλε ενα ονομα και θα σκασω η γυναικα ::mad.::
Γλυκια μου Δήμητρα...σε πειραζω...
Υπεροχη πάντα.. ::hug.:: | |
χρήστος
15-02-2007 @ 03:00 | Πολύ καλό Δήμητρα, καλή σου μέρα | |
Δήμητρα
15-02-2007 @ 03:02 | Καλημέρα,καλημέρα!
Γιώργο μου και τον δικό μου σεβασμό πάντα...
Μαργαρίτα μου ::hug.:: ,
Σοφία καλημέρα κάθε μέρα...
Άθη μου σ'ευχαριστώ.
Μαρία μου,χαχα δύσκολο αυτό που ζητάς.
Απο αύριο να βάζω και αρχικό λες??!χαχαχα
Φιλιά!::love.:: | |
Τσακίρη Χαρά
15-02-2007 @ 03:08 | Τελευταια μου φαινεται πως εχεις κανει πολλες κακες παρεες.... ταβανια, φαντασματα, καθαρματα, αμνησιες....... για να συμμαζευτουμε λιγακι !!!! χαχαχααχα ::laugh.::
Σε πειράζω φυσικά ... πολυ μου αρεσε η ταβανοκουβεντα σου..... ::hug.:: ::love.:: | |
free falling
15-02-2007 @ 03:10 | Πολύ ωραίο.. | |
EKI
15-02-2007 @ 03:39 | Άντε πάλι με τα πεζά,
εσύ παραμιλάς και την πληρώνουμε εμείς........εγώ.
τουλάχιστον έκοψες τις αφιερώσεις..............
τι άλλο να πω;
και του χρόνου με υγεία. ::wink.:: | |
ΛΙΑ
15-02-2007 @ 03:41 | Τέτοιες ταβενοκουβέντες έχω κάνει κι εγώ καμιά φορά ξεχνιέμαι και το κοιτάω με τις ώρες, φλερτ να του έκανα θα είχε ενδώσει...ή θα μ' είχε πλακώσει... πλάκα κάνω,
καλημέρα Δήμητρα, όμορφο αυτό που έγραψες ειλικρινά... | |
ΠΑΡΑΠΟΙΗΤΗΣ
15-02-2007 @ 03:41 | καλημέρα, δυνατό και ψυχοφθόρο σημερινό σου
μου θύμησες ένα που είχε γράψει η MAKHS
δεν μπόρεσα να το βρω
ήταν ένα πολύ καλό γραπτό διαφορετικό από το δικό σου μα η αίσθηση ήταν πάνω κάτω η ίδια
| |
justawoman
15-02-2007 @ 04:20 | Δήμητρα νομίζω εδώ ταιριάζει ένα καταπληκτικό του Σαχτούρη, πηγή έμπνευσης για μένα τουλάχιστον
"ένα τεράστιο καρβέλι, μια πελώρια φρατζόλα ζεστό
ψωμί είχε πέσει στο δρόμο από τον ουρανό
ένα παιδί με πράσινο κοντό βρακάκι και με μαχαίρι
έκοβε και μοίραζε στον κόσμο γύρω
όμως και μια μικρή, ένας μικρός άσπρος άγγελος κι αυτή
μ' ένα μαχαίρι έκοβε και μοίραζε
κομμάτια γνήσιο ουρανό
κι όλοι τώρα τρέχαν σ' αυτή, λίγοι πηγαίναν στο ψωμί,
όλοι τρέχανε στο μικρόν άγγελο, που μοίραζε ουρανό
Ας μην το κρύβουμε διψάμε για ουρανό."
Μου αρέσουν πολύ τα ξεσκέπαστα λόγια σου... αφήνουν αίσθηση ::love.:: | |
TAS
15-02-2007 @ 04:35 | Ας βάλω κι εγώ έναν Ελύτη να σχολιάση την αίσθηση..
Έτσι καθώς γλαυκόλαμψαν οι εφτά ουρανοί
Έτσι καθώς αγγίξαν μια φωτιά τα κρύσταλλα
Έτσι καθώς αστράψανε χελιδονοουρές
Σάστισαν πάνω οι άγγελοι και κάτω οι κοπελιές
Σάστισαν πάνω οι πελαργοί και κάτω τα παγόνια
Kι όλα μαζί συνάχτηκαν κι όλα μαζί την είδαν
Kι όλα μαζί τη φώναξαν : Πορτοκαλένια !
(από το Ήλιος ο Πρώτος,1963)
::smile.:: | |
AceOfSpades
15-02-2007 @ 05:59 | τι έχεις εαυτέ μου ?
| |
agrampeli
15-02-2007 @ 06:13 | πολύ όμορφο το ταβάνι σου ::yes.:: | |
Μαρία Χ.
15-02-2007 @ 06:14 | Πολύ όμορφο Δημητρούλα μου... τουλάχιστον κάνετε καλή παρέα με το ταβάνι.. και δεν φοβάσαι μην πέσει να σε πλακώσει!! Καλησπέρα σου.. | |
ΑΙΟΛΟΣ
15-02-2007 @ 10:15 | Η επικοινωνία με το ταβάνι είναι από τις πιο καλές και λυτρωτικές…
Όπως και με το μαξιλάρι…
Υπέροχο όπως όλα σου Δήμητρα…
Και μη λυπάσαι… αγάπα μόνο… και γράψε…
Να προσέχεις νεραϊδούλα… το ταβάνι…
Φιλιά…
::love.:: | |
« Ακρόνειρο »
15-02-2007 @ 11:30 | Αχ!
Η αρχή σου μου θύμισε λόγια,
ενός αγαπημένου προσώπου..
Την καλησπέρα μου. | |
CHЯISTOS P
15-02-2007 @ 14:56 | τι ντιβάνι, τι ταβάνι
δύσκολο να σε γλυκάνει
κι η παρέα του δεν φτάνει
σαν ο ύπνος δεν σε πιάνει !
καλό σου βράδυ, Δήμητρα !
| |
 |
