Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132760 Τραγούδια, 271255 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 Οι μυγδαλιές
 Δεν πρόλαβα να πω αντίο, τη Δευτέρα με περόνιαζε το κρύο, τον πόνο σου δεν ένωσα, δεν ξέχασα, το βλέμμα απ' τα μάτια σου που έχασα.... Αφιερωμένο σ' όσους χάνουν τη ζωή τους άνοιξη και Δευτέρα...
 
Φλεβάρης κι ανθίζουν οι μυγδαλιές.
Απλώνει η ψυχή μου αχλή στο δρόμο
που περπατώ.
Σκεπάζει τα βήματα και τις εικόνες,
αφήνοντας μόνο τις μυγδαλιές.
Άνοιξης προαναγγελία…φυσική.
Σπαρμένη στα τσιμέντα.
Σαν τη τσιμεντένια ζωή μας.
Αγριολούλουδο η ψυχή μας
Θέλει να το σκίσει… να πεταχτεί.
Ξεσκισμένο λουλούδι σε σκαμμένους δρόμους.
Μα εγώ κοιτώ τις μυγδαλιές.
Όχι γιατί ναι όμορφες.
Μα γιατί θάνατο κυοφορούν.

Κι εκεί…
Δίπλα στο μνήμα σου μια μυγδαλιά
Τρέφεται απ’ τα θρυμματισμένα σου κόκαλα.
Ψηλά στο λόφο απέναντι
σε κοιτά η άλλη που της άφησες τη ζωή σου…
Τροφή στην ελπίδα.
Θανάτου αγγελία… φυσική.

Κάθε που κοιτώ τις μυγδαλιές
βλέπω ανθοστολισμένα μνήματα…



 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 18
      Στα αγαπημένα: 1
 
   

 Ταξινόμηση 
       Συλλογή
      Κατακόκκινοι θρυμματισμένοι κρύσταλλοι
      Κατηγορίες
      Συναισθήματα - Εικόνες
      Ομάδα
      Αταξινόμητα
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

Κάθε μέρα με χάνω http://www.asterotropio.blogspot.com/
 
Αστεροτρόπιο (Jeny)
16-02-2007 @ 08:44
... και στον Άσσο γιατί έτσι.
Συγνώμη καλέ μου μα ό,τι και να γράψω δεν είναι αντάξιό σου. Εις διπλούν.
ειρήνη
16-02-2007 @ 08:50
είσαι φοβερή Τζένη ..
χαίρομαι που γράφεις πραγματικά ::smile.::
Τσακίρη Χαρά
16-02-2007 @ 08:51
Με συγκινησες πολυ....... την αγαπη μου......

::love.::
άχρωμη πινελιά
16-02-2007 @ 09:11
αναγνωρίζοντας την δύναμη σε ευχαριστώ για τα συναισθήματα που μου πρόσφερες...
free falling
16-02-2007 @ 09:26
Συγκλονιστικές εικόνες
Spartinos
16-02-2007 @ 09:42
ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΟ ::up.::
MARGARITA
16-02-2007 @ 09:45
::love.:: ::love.:: ::hug.::
CHЯISTOS P
16-02-2007 @ 11:06
Δίπλα στα λυγερά τα κυπαρίσσια
μια μυγδαλιά ριζώνεται στο μνήμα
και με χυμούς από κορμιά παλικαρίσια
πάν’ απ’ τη γη, αδιάκοπα να βγάζει
των αδικοχαμένων το πικρό μαράζι
και να φορτίζεται με τ’ άδικο το κρίμα…

πικρή ανατριχίλα Τζένη, βγάζει ο συνειρμός σου
ΑΙΟΛΟΣ
16-02-2007 @ 11:08
Με μελαγχόλησε και με συγκίνησε το θαυμάσιο γραπτό σου Jeny…
Την καλησπέρα μου και την αγάπη μου…
::smile.::
justawoman
16-02-2007 @ 12:22
Δεν ξέρω αν κυριολεκτείς, ούτε αν είναι βιωματικό
πάντως ενώ θα περίμενα να μου αφήσει αίσθηση πίκρας και πόνου... βγάζει μια αδιόρατη ανακούφιση ΄γλυκιά μελαγχολία
σαν τα σεμνά ευαίσθητα κι άοσμα άνθη της αμυγδαλιάς
...ειδικά η εικόνα με το μνήμα!

Άλλωστε και συμβολικά να το δούμε, προάγγελος αναγέννησης είναι η ανθοφορία της στη μέση του χειμώνα!
::love.::
TAS
16-02-2007 @ 13:43
Δέντρο ήμουνα κι έσπασα
Μου σπάσαν όλα τα κλαδιά
γιατί εκεί τρέχανε τα ξεστρατισμένα παιδιά
να παίξουνε τους κρεμασμένους
Ρίζα με λένε τώρα.
Κ.Γώγου
::love.::
TAS
16-02-2007 @ 14:18
Έτσι κοιμάται ολόγυμνη μέσα στις άσπρες κερασιές
μια τρυφερή μου αγάπη
Ένα κορίτσι αμάραντο σα μυγδαλιάς κλωνάρι
ΝΙΚΟΣ ΓΚΑΤΣΟΣ, Αμοργός
Πάρε κι αυτό για τη μυγδαλιά σου...
Αστεροτρόπιο (Jeny)
16-02-2007 @ 15:47
Τάσο θα κρατήσω το πρώτο... σ' ευχαριστώ...
Στέλλα στην καρδιά μου έχει αναιρεθεί αυτός ο συμβολισμός. Στα υπόλοιπα έχεις δίκιο... ο ίδιος πόνος με τα χρόνια γίνεται μελαγχολία.
Σας ευχαριστώ όλους για την περασά που λένε και στο χωριό μου.
annaΤi
16-02-2007 @ 18:44
"Φλεβάρης, ο πιο δύσκολος θαρρώ 'ναι μήνας"....
Όσο για τις Δευτέρες τί να πω.... ::hug.::
seizeTHEday
17-02-2007 @ 03:50
... ::hug.::
Maria Olsen
24-03-2008 @ 14:13
Tι θλιβερός συνειρμός ::sad.::
Μ' άρεσε ::hug.::
annaΤi
24-03-2008 @ 14:29
με το σχόλιό μου ξανά και ξανά και.... ::cool.::
::hug.:: & ::kiss.::
my_number_one
24-03-2008 @ 14:59
πολύ καλό

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο