|
| Στην πορεία των ονείρων | ![Προηγούμενη σελίδα](/skin/images/misc/back2.gif) | | Αφιερωμένο σε κείνους που ακολουθήσανε παρόμοια όνειρα. Χαιρετώ από εδώ τους: estia,agrampeli,fanis,spartinos,aris4 και manolis_br που ακολουθήσαμε κάποτε παρόμοια όνειρα θυσιάζοντας άλλα και που τώρα τα λέμε από εδώ | | Όνειρα που με φέρανε σ’όλες της γης τις άκρες
να κυνηγήσω έρωτες, χαρές και αυταπάτες,
σε θάλασσες και σε βουνά, στη γή άλλων ανθρώπων
πίσω με φέρανε ξανά, σ’αυτόν εδώ τον τόπον
Βρήκα ξανά τα όνειρα, αυτά που μείναν πίσω
και χρόνια με περίμεναν για να ξαναγυρίσω,
όνειρα που φυτρώσανε εδώ στη γειτονειά μου
και τα νανούρισε γλυκά η ίδια η καρδιά μου.
Στα μαραμένα φύλλα τους κύλισε κάποιο δάκρυ,
δάκρυσαν και τα όνειρα που μείνανε στο ράφι,
πριν τα προδώσω κι’αρνηθώ κι’αυτήν την ύπαρξή τους
και όνειρα φανταχτερά με πάρουνε μαζί τους.
και γώ ο ίδιος όνειρο μιας μάνας για το γιό της
που στο κατώφλι του σπιτιού ήταν το ριζικό της
να στέκεται μονάχη της τη θάλασσα να βλέπει,
και να ζητάει σιωπηλά, να της τον επιστρέψει
τα μαραμένα όνειρα κι’αυτά π’έχουν πεθάνει
ερείπια τώρα βρίσκονται στης σκέψης το λιμάνι
και’γώ προσμένω τον καιρό για να ξαναφυσήξει
και να πλανιέμαι συνεχώς σ’ανατολή και δύση
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 5 Στα αγαπημένα: 1
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
| Ψάξε το γιατί (procura porquê) | | |
|
foteinos 16-02-2007 @ 15:26 | πολύ καλό! ::yes.:: | | marakos1948 16-02-2007 @ 16:14 | είδες Δημήτρη,ακομα και στα όνειρα τα καταφέρνεις! ::up.:: | | Ηλιαχτίδα 16-02-2007 @ 23:46 | θα συμφωνησω με το Μαριο...
Μπράβο Δημητρη πολυ καλο.
Καλημερα ::yes.:: | | agrampeli 17-02-2007 @ 00:01 | πάρα πολύ ωραίο και ευχαριστώ για την αφιέρωση ::yes.:: | | estia 19-02-2007 @ 07:47 | Βρήκα ξανά τα όνειρα αυτά που μείναν πίσω
και χρόνια περιμένανε για να ξαναγυρίσω,
όνειρα που φυτρώσανε εδώ στη γειτονειά μου
και τα νανούρισε γλυκά η ίδια η καρδιά μου.
ΣΤα μαραμένα φύλλα τους, πέφτουν τα δάκρυα μου
στις θύμισες μου τις συχνές καίγεται η καρδιά μου.
ευχαριστώ πολύ για την αφιέρωση
καλημέρα Δημήτρη | | ![](/skin/images/misc/up.gif) |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|