| |
« Ακρόνειρο »
19-02-2007 @ 13:22 | Μου θύμισες ένα πολύ όμορφο τραγούδι και να'σαι καλά!
Άσε με να σε λέω κόκκινο
όπως το χρώμα της φωτιάς
όπως το αίμα της καρδιάς
και η ματιά η μεθυσμένη τα μεσάνυχτα
Κόκκινο σαν τον ουρανό
στον πυρετό το δειλινό
σαν το φιλί πάνω απ' τα χείλη τα μισάνοιχτα
Ασε με ουρανιο τόξο να σε πω
σημάδιο θείο που θα πεί
η βροχή πως τέλειωσε
Ασε με να σου φωνάξω σ΄αγαπώ
ο πάγος γύρω απ΄την καρδιά μου πάει έλιωσε
Ασε με ουράνιο τόξο να σε πω
Ασε με να σε λέω θαλασσί
σαν μια θάλασσα αγκαλιές
ενα ποτάμι αφορμές
για να σου δείξω την αγάπη που ξεχύνεται
σαν μια αόρατη πηγή που ανασταίνει όλη την γή
σαν το κορμί που στο κορμί με πάθος χύνεται
Στίχοι: Χάρης Ρώμας
Μουσική: Στέφανος Κορκολής
Πρώτη εκτέλεση: Γιώργος Λιανός
Άλλες ερμηνείες: Δόμνα Κουντούρη | | primavera
19-02-2007 @ 14:08 | έχει ένα....κάτι! το ουράνιο τόξο, που ο καθένας έχει κάτι να θυμάται απο αυτό.
http://www.stixoi.info/stixoi.php?info=Poems&act=details&poem_id=43101 | | deti
19-02-2007 @ 18:29 | Κοντεύουν πια χαράματα..
Κι αν είναι αργά.. δεν είναι αργά για θαύματα!
Μου θύμισες αυτό το τραγούδι με το ποιήμα και την υπογραφή σου (Αν και είναι απο άλλο τραγούδι!..)
Πανέμορφες σκέψεις!
Καλό ξημέρωμα!
Την ::love.:: μου, μια ::hug.:: και ένα ::kiss.:: | |  |
Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο
|
|
|
