| |
Ο ΒΥΘΟΣ
Χρόνια
το σώμα μου που έλλειπε
γύρευα στα μοιριολόγια και στις χαρτορίχτρες
στήνοντας καρτέρι
στα στοιχειά
που με ρημάξανε νέο και ωραίο.
Χρόνια
ασήμια μάζευα και πέτρες
να ντύσω τις γοργόνες
ξοδεύοντας φεγγάρια και οινοπνεύματα
μ’ ένα σκοπό λυπητερό.
Ώσπου μια νύχτα
στο λιμάνι του μυαλού μου
έβαλα φωτιά σ’ όλα τα πειρατικά
φαρμάκωσα θεούς και δαίμονες
και είπα «εσύ σκιά μη φεύγεις».
Τώρα οι θεοί και οι δαίμονες
είναι νεκροί
και μόνο των ματιών σου ο βυθός
με παγιδεύει
καλώντας με
στις σκοτεινές σπηλιές του κορμιού σου
να βρω τον θησαυρό
του κουτσού πειρατή.
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | | |
|
