| |
Πες μου...
Δεν είναι όμορφα τούτα τα λουλούδια;
Την λευκότητα του κρίνου, όχι, δεν έχουν.
Ούτε σαν τριαντάφυλλα είναι μεγαλόπρεπα.
Μα πες μου...
Δεν είναι όμορφα τούτα τα λουλούδια;
Γεννιούνται, μεγαλώνουν και πεθαίνουν.
Κάνουν το καθήκον τους.
Δεν είναι όμορφο ετούτο;
Πες μου...
Δεν είναι όμορφο αυτό το χώμα;
Του μάρμαρου την αρχοντιά, όχι, δεν έχει.
Ούτε του χρυσαφιού τη δοξασμένη λάμψη.
Μα πες μου...
Δεν είναι όμορφο αυτό το χώμα;
Υπήρχε πριν, υπάρχει τώρα και μετά εδώ θα είναι.
Δέχεται μ' εγκαρτέρηση των λουλουδιών τις ρίζες
να του τρυπούν τα σπλάχνα.
Τα τρέφει και σίγουρο είναι στήριγμα να ζήσουν.
Έτσι εκπληρώνει το καθήκον του.
Πες μου...
Δεν είναι όμορφο αυτό το χώμα;
Πες μου...
Δεν είναι όμορφος ο Έρωτας;
Πετώντας αγκαλιάζει τις καρδιές
και οι χρυσές του λάμπουν αλυσίδες
στα φεγγοβόλα των ερωτευμένων μάτια.
Γεννιέται, μεγαλώνει και πεθαίνει
πάνω στου χρόνου τη ροή.
Κάνει το καθήκον του απέναντι στο Νόμο.
Πες μου...
Δεν είναι όμορφος ο Έρωτας;
Πες μου...
Δεν είναι όμορφη η Αγάπη;
Επάνω της ξαπλώνει της ο Έρωτας
το τόξο να κουρδίσει.
Στα σωθικά της ριζώνει η Φιλία.
Από το σπέρμα της γεννιέται η Θυσία.
Υπήρχε πριν, υπάρχει τώρα και μετά εδώ θα είναι.
Στη σάρκα της φυτρώνει το καθήκον.
Και είναι η Αλήθεια λίκνο της.
Πες μου...
Δεν είναι όμορφη η Αλήθεια;
Μα πες μου...
Τι είναι Αλήθεια;...
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 3
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
