| |
Οταν γραφω ποιημα
Με τυλιγ'η αυρα σου
Ελαφρη σεντονι-
Η ανασα σου
Τα ματια σου,
μια θαλασσα βαθια
Τα χειλη σου-
Βαρκουλα με πανια
Με γεμισες ελπιδες
Και ονειρα μεγαλα
Γιατι ta πιστεψα;
Δεν αξιζαν δεκαρα
Ο χρονος παει μπροστα
Ποτε του πισω
Μακαρι να μπορουσα
Ολα να τα σβησω..
|
 | | | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | | Σχόλια: 5
Στα αγαπημένα: 0
| | | | | | | |
|
