Σύνδεση

Εγγραφή

Πλαίσιο χρήσης
132744 Τραγούδια, 271241 Ποιήματα, 28913 Μεταφράσεις, 26571 Αφιερώσεις
 

 κι ύστερα
 καλημέρα σε όλους
 
Αναπολώ την εποχή που ήμουν αθώος και τολμηρός
-εφοδιασμένος μ’ εκείνη ακριβώς την τόλμη
που τη γεννά η αθωότητα-
που ήταν τα θέλω μου πιο κραταιά απ’ τα μπορώ μου
και κράταε στα χέρια του σφιχτά
τα σκήπτρα του εαυτού μου, το συναίσθημα

κι ύστερα
ήρθανε χρόνια - έλκηθρα και σύρθηκαν απάνω μου
κι οι αιχμηρές τους λάμες χαράξανε βαθιά την αμεριμνησία μου
κι είχαν μαζί τους, πάνω τους, πυρσούς,
όχι για να φωτίσουν μα να κάψουν

Κι ύστερα
σε υποθαλάσσιες σπηλιές με υφάλμυρα ύδατα
ήρθαν και κλείσανε τις σκέψεις μου οι αιώνες
να ‘ναι ανδράποδα οικτρά του πουθενά,
δούλοι του χθες , του πάντα

Κι ύστερα
φράγματα υδατοστεγή παραπλανώντας
τις ροές των συναισθημάτων μου
τις εγκλωβίσανε μεσ’ σε κλωβούς και μεσ’ σε κάγκελα
και παραμένει αιώνια άσβεστη η δίψα για τη θάλασσα,
κι ακόρεστη η επιθυμία για αθανασία

κι ύστερα
πυρπολημένα κάστρα μου δίδαξαν εν μια νυκτί
την ματαιότητα του να οχυρώνεσαι μέσα στον εαυτό σου
του να περιτειχίζεσαι
παραβιασμένες κερκόπορτες μου θύμισαν πως οι προδοσίες
μένουν αλώβητες στο χρόνο, δεν γερνούν ποτέ

Κι ύστερα
γκρεμισμένες εκκλησιές, τοιχογραφίες ξηλωμένες
ψηφιδωτά ξεδοντιασμένα μ’ έμαθαν ψηφίδα την ψηφίδα
πως αποκαθηλώνονται τα είδωλα, πως φθείρει η φθορά
κι αυτά ακόμη που υπόσχονται αφθαρσία…

κι ύστερα
ήρθε το σήμερα. Η πιο κατάλληλη εποχή να ζήσω
σήμερα που δεν υπάρχει υπαίτιος κανείς
που δεν υπάρχει αίσθημα ενοχής για τίποτα…




 Στατιστικά στοιχεία 
       Σχόλια: 11
      Στα αγαπημένα: 6
 
   

 Ταξινόμηση 
       Κατηγορίες
      Αταξινόμητα
      Ομάδα
      Ελεύθερος στίχος - Ποίηση
 
   

 Επιλογές 
 
Κοινή χρήση facebook
Στα αγαπημένα
Εκτυπώσιμη μορφή
Μήνυμα στο δημιουργό
Σχόλια του μέλους
Αναφορά!
 
   

http://luogointerno.blogspot.com/
 
Σελίνα
22-02-2007 @ 02:23
τι να πω Χρήστο ;
υπέροχο..
Ηλιαχτίδα
22-02-2007 @ 02:28
Και γω το ιδιο με την Ηλεκτρα θα ήθελα να πω...
"τι να πω..."
Μαρία Χ.
22-02-2007 @ 02:29

"Αναπολώ την εποχή που ήμουν αθώος και τολμηρός
-εφοδιασμένος μ’ εκείνη ακριβώς την τόλμη
που τη γεννά η αθωότητα-
που ήταν τα θέλω μου πιο κραταιά απ’ τα μπορώ μου
και κράταε στα χέρια του σφιχτά
τα σκήπτρα του εαυτού μου, το συναίσθημα"

Καταπληκτικό ολόκληρο Χρήστο.. αλλά η παραπάνω στροφή είναι.. οδηγός επιβίωσης για όλους μας! Καλή σου μέρα και να είσαι πάντα καλά...
ΚΛΟΥΖΩ(πρώην Πυθία)
22-02-2007 @ 02:35
::smile.::
Kali sou mera Hristo..
Ego arage ti anapolo? ::wink.::
Mono to mellon,afto anapolo!
Etsi einai,pada to mellon oneirevomai...
ΑΙΟΛΟΣ
22-02-2007 @ 02:38
Υπέροχο Χρήστο… το δε τέλος του καταπληκτικό…
Καλημέρα…
ΤΟΞΟΤΗΣ
22-02-2007 @ 03:07
Ωωωωωω!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Την καλημέρα μου κε ποιητά. ::up.:: ::up.::
Στα αγαπημένα ::up.::
Palioxaraktiras
22-02-2007 @ 03:20
Υπεροχο τι αλλο να πω γαμωτο?
Μιλας μες την καρδια μου με τροπο ξεγυμνωτικο
Την καλημερα μου
Αστρογιογγι
22-02-2007 @ 03:39
Απιστευτο!!!...καλημερα σας
Nocturna_
22-02-2007 @ 03:44
Ρουφήχτρα σκέτη..όσο ομαλά ρέει τόσο σε κατακλύζει..
Αγαπημένο..
agrampeli
22-02-2007 @ 05:42
υπέροχο ::yes.::
ka ti na
22-02-2007 @ 06:34
Πάρα πολύ ωραίο!!!

Πρέπει να συνδεθείς για να μπορείς να καταχωρίσεις σχόλιο