| Σαν καράβι που τα κύματα το τσακίζουν
και ένας τρελός καπετάνιος το τραβάει
μπροστά,
είναι η επιθυμία μου να σε συναντήσω.
Αλήθεια,
για πόσο θα πρέπει να κάνω τον Οδυσσέα
μονάκριβή μου Ιθάκη;
Το ξωτικό της απόστασης
κρύβει καλά τον θησαυρό
που απλόχερα ίσως μου δώσει
το ουράνιο τόξο της καρδιάς σου.
Σ'αγαπώ,
και πες στον ορίζοντα
πως μάταια σε κρύβει.
Σε ξέρω καλά πες του,
έχουν μιλήσει κάποιοι για σένα
σε άλλους καιρούς.
Ότι δεν έχω αγαπώ,
και εσύ είσαι
πιο μακριά απ'τον καθένα.
Κάποια στιγμή θα συγκαταθέσει η μοίρα
να σε δω,
και τότε θα 'μαι νικητής
σε μια μάχη
που θα 'χώ εξ' αρχής
νικηθεί.
|
![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | ![](skin/images/spacer.gif) | | Στατιστικά στοιχεία | | ![](skin/images/spacer.gif) | | Σχόλια: 4 Στα αγαπημένα: 2
| | ![](skin/images/spacer.gif) | | | | ![](skin/images/spacer.gif) |
|