Πάντα περιμένω κάτι
Στης ζωής το παρακάτι
Κάποιο νέο μου σπουδαίο
κι έναν έρωτα μοιραίο
Στης αναπνοής το πάλι
Και μια σκέψη μου μεγάλη
Είχα πάντα οδοιπόρο
Το πολύ σημαιοφόρο
[I]Στέρεο όνειρο ακραίο
Που σκεπάζομαι τις νύχτες
μην κρυώσουν οι αγύρτες
Που 'χω μέσα στη ψυχή
Στέρεο όνειρο σου λέω
Πως τα λόγια σε πληγώσαν
Κι όσοι δειλά σε ταπεινώσαν
Κρύφτους μες στην προσευχή
Όνειρο σε μεγαλώνω
Σαν παιδί δε σου θυμώνω
Θέλω τόσο να πιστέψω
Για όσα χρόνια μου είχες πει[/I]
Υαμβικές μου ψευδαισθήσεις
Νοητές μου παραισθήσεις
Κλείστε αυτό εδώ το μέτρο
Που γράφει μ' ουρανού κερί
Η σιωπή δεν έχει ταίρι
Τα λέει πάντα με τ' αγέρι
Και στου φόβου τ' ανηφόρι
Τα μάτια κλείνει να σκεφτεί
Σκόρπια ανείπωτα φεγγάρια
Που είστε πλάνο μες στ' αμπάρια
Ξεκλειδώστε τη χαρά μου
Και φωτίστε μιαν αρχή
Που τη νιώθω χρόνια τέλος
Ένα καρφωμένο βέλος
και ματώνει την καρδιά μου
που μ' αίμα πότισε τη γη
Στέρεο όνειρο λαθραίο
Θέλω να μη με ξυπνήσεις
Είχα κάποτε τις λύσεις
Έχω τώρα μια ευχή
Που τη ταξιδεύω μόνη
Και κρατάει το τιμόνι
Στη γέφυρα παλιάς βενζίνας
Μέχρι να εκπληρωθεί
Το καράβι ακόμα πάει
Είναι κρυμμένο στο μπουκάλι
Ένα μήνυμα σπουδαίο
Που έγραψε ένας πειρατής
Πάντα περιμένω κάτι
Ίσως να είναι το γινάτι
Που με σπρώχνει προς τα νώτα
Για να ελπίζω μέχρι εκεί
Κι όσο θα με ξεμακραίνει
Τόσο ο στόχος θα μικραίνει
Και θα μένω στ' όνειρό μου
Μέχρι να θανατωθεί..
