| Καθόμουνα στην άκρη του ποταμού
βαρκάκι είχα κάνει το χθες του νου
το έβλεπα να φεύγει σιγά , σιγά
την θέση του να παίρνει η μοναξιά
προσπάθησα να ρίξω την άγκυρα
στην μέση του πελάγου για μια φόρα
να μην υπάρχει σκέψη αρνητική
από το λιμάνι να έχω απομακρυνθεί
μα η ζωή είναι κύκλος ξαναγυρνά
η σκέψη δε σ' αφήνει να πας μακριά
καλούπια έχει βάλει της λογικής
σε ένα μικρό λιμάνι της εποχής
ας ήταν να μην ήσουν εσύ αλλού
μα να 'σουνα στην άκρη του ποταμού
στα χέρια σου να είχες ένα ραβδί
να έδιωχνες του κόσμου την απειλή
νεραΐδα της αγάπης πριγκίπισσα
με μάγεψαν τα μάτια σου τα όμορφα
ας είχα και να κάνω τις τρεις ευχές
για σένα θα ζητούσα μην έφευγες
Μάστορης Γιώργος 3/8/2006
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Σχόλια: 2 Στα αγαπημένα: 1
| | | | | | |
|